Terwijl we wachten op de receptioniste die onze kamer gaat regelen, zie ik de beruchte magnetron staan die we vorig jaar doneerden. Helaas kon hij niet mee in het vliegtuig, en als het al wel had gekund, zouden we de magnetron ook op stedentrip naar Berlijn meegenomen moeten hebben.
Een aantal minuten later is onze kamer gereed, in een compleet ander gedeelte van het gebouw. Onze kamer blijkt in de kelder gesitueerd te zijn. Een raampje, dicht bij het plafond zorgt voor het daglicht. De buizen die langs het plafond lopen, zijn kundig weggewerkt met een gordijntje. Maar we hebben bedden voor een goede prijs, dus klagen we niet.
Die avond doen we rustig aan, we slaan bij de lokale Selver wat boodschappen in en pakken onze bagage uit.