Tallinn is op zich al een mooie stad, maar wanneer er weinig mensen op straat zijn, is het zowaar nog mooier. In 2006 genoot ik hier al van een mooie zonsondergang, zonder hordes toeristen. Dat was wel rond half 2 ’s nachts, de zon gaat in de zomermaanden nagenoeg niet onder in Estland.
Ook nu duiken we ’s avonds de stad in. De laatste bussen gaan al rond half 12, om daarna pas ’s ochtends om 6 uur weer te rijden. We zetten daarom volledig in op een taxi. Na een wandeling langs mooi verlichte plekken, zoals Raekoja Plats, dat door alle terrassen nog behoorlijk bruisend is, en Vabaduse Väljak, lopen we terug naar de stadspoort.
Waar dit overdag het domein is van de bloemenverkopers, staan hier ’s avonds en ’s nachts talloze taxi’s. Wij kiezen de chauffeur uit die de leukste muziek op heeft staan. Het blijken Zweedse hits te zijn. De chauffeur, een Est met Zweedse roots, herkent aanvankelijk het adres niet, maar gaat toch een poging wagen.
Vrij snel rijden we toch de goede kant op. Het gaat niet heel vlot, we rijden, of beter gezegd slingeren, constant de helft van de maximum snelheid. Op één van de drukste wegen is hij het spoor bijster. Ik meld hem dat hij de volgende afslag moet hebben. Ondanks zijn snelheid, weet hij de afslag toch te missen. Daarna doet hij toch een poging om de afslag alsnog te halen.
Ik stel hem gerust door te zeggen dat de volgende afslag ook prima is. Compleet verzonnen natuurlijk, ik heb geen idee. Het zorgt er in ieder geval wel voor dat hij nu weer rechtdoor blijft rijden. Uiteindelijk komen we veilig en wel aan bij het hostel in Lasnamäe. Op de teller staat €10, ik geef hem €12. Maar hij weigert dit te accepteren. Hij vindt namelijk dat hij zijn werk niet goed gedaan heeft, door de weg niet te weten.
Persoonlijk vond ik dat nog het minste probleem. Sterker nog, hij wil achteraf de €10 niet eens hebben, en hij gaat op zoek naar kleingeld. Ondertussen is het al best laat, en zijn we ook best moe. Ik geef hem het geld dat ik in mijn handen heb, en zeg dat het zo goed is. Nog voordat hij kan reageren, stappen we uit. Het duurt uiteindelijk nog even voordat hij zijn auto heeft gekeerd en terug kan gaan naar de binnenstad, als hij de weg nog weet.
