Een aantal dagen geleden bezochten we het Eyeries Family Festival. Het is blijkbaar een traditie in dit deel van Ierland dat elke zichzelf respecterende stad zo’n festival organiseert. Zo ook Castletownbere. In tegenstelling tot het festival in Eyeries, duurt het in Castletownbere niet drie dagen, maar ruim een week. De feestelijke aftrap is op een vrijdagavond en begint met een toespraak op het dorpsplein.
Niet ver daarvandaan, bij de pier, is de kermis opgebouwd en inmiddels ook geopend. Een vijftal attracties draait op volle toeren, echter zonder al het lawaai dat in Nederland te horen is. Overigens is het publiek hier ook veel vriendelijker. Op het dorpsplein is men ondertussen begonnen met een behendigheidswedstrijd. Er moet een flink aantal viskratten gestapeld worden, zonder omvallen. De verplichte helmen en dranghekken verraden al dat het vaker fout dan goed gaat.
Nadat een flink aantal teams gepoogd heeft een toren te bouwen, is het tijd voor het volgende onderdeel, eiwerpen. De dranghekken zijn inmiddels niet meer nodig, maar omdat we niet weten of het om Nederlandse eieren gaat, houden we toch gepaste afstand. De teams moeten eieren overgooien, zonder dat deze kapot gaan. Na elke worp wordt de afstand tussen de deelnemers groter. Uiteindelijk blijft het winnende team over, ook hier speelde men om de eer.
De avond wordt afgesloten met nonstop muziek. Ondertussen vloeit de drank rijkelijk. Inmiddels is ook de discobus gearriveerd met een flink aantal tamelijk bezopen tienermeisjes. Zij pakten gelukkig nog de bus. Onderweg naar huis komen we nog een aantal slingerende fietsers zonder fatsoenlijke fietsverlichting tegen. In het duister van de nacht mogen ze van geluk spreken dat ze niet omvergereden zijn.
