In een redelijk impulsieve bui besluiten we om op zaterdagmiddag richting Limburg te vertrekken. Via internet boeken we snel een hotel waar we tijdens dit korte weekeinde kunnen overnachten. Voor de zekerheid controleren we hoe streng het hotel let op de inchecktijd. Een vriendelijke dame stelt ons gerust, de aankomsttijd maakt weinig uit. Nog voordat we de definitieve bevestiging ontvangen, pakken we snel wat spullen in. Aangezien het slechts om één nacht gaat, is dat zo gebeurd.
Zodra de definitieve bevestiging binnen is, stappen we in de auto. De tank blijkt onvoldoende gevuld, dus een tankbeurt zorgt voor een gegarandeerde tussenstop. Maar de routeplanner stuurt ons niet langs onze vaste en vooral goedkope adressen. Wij gaan namelijk zuidwaarts via de snelweg, alwaar je de hoofdprijs betaalt voor een liter benzine. Gelukkig biedt Google Maps de optie om langs de route naar alternatieve tankstations te zoeken.
En alternatief is het zeker. We worden naar een verlaten industrieterrein geleid in Waardenburg. Er blijkt daadwerkelijk een tankstation te zijn, maar of we hier welkom zijn, is een andere vraag. Uiteindelijk besluit ik dat zowel intuïtie als de hoge prijs genoeg redenen zijn om door te rijden.
We komen terecht bij tankstation ’t Haasje in Maarheeze. De prijs lijkt verdacht veel op die van tankstation De Haan elders in de provincie Utrecht. Het ligt waarschijnlijk aan de naam. Even doorrijden naar België durfden we niet aan. De auto piepte al geruime tijd om brandstof. De opzet van het tankstation is alles behalve handig. De parkeervakken zijn zo dicht langs de pompen gesitueerd, dat parkeren, maar ook in- en uitstappen, behoorlijk spannend is.
Eén voordeel is er wel, hoewel je niet aan de pomp kan pinnen, kan je binnen wel bij een zelfscankassa afrekenen. In dit geval maar goed ook, het personeel had het te druk met het afrekenen van hun eigen lunch, terwijl er buiten een kleine file ontstond. We doen gelijk wat inkopen voor onderweg, want we zijn voorlopig nog niet op de plaats van bestemming.