In de avond kiezen we ervoor om op restaurant te gaan. Het is goed zoeken in de omgeving, want door ieders eetwensen, is er weinig keuze. Het wordt sushi, dat is altijd goed. In Bocholtz, slechts 10 minuten rijden, vinden we een restaurant. In diezelfde plaats vinden we ook een supermarkt. Voorafgaand aan ons restaurantbezoek, strijken we daar neer om wat boodschappen te doen. Traditiegetrouw worden we weer uitgekozen voor een steekproef bij de zelfscankassa. Het lijkt erop alsof de PLUS dit bewust doet.
Deze smet op de zaterdag heeft weinig invloed op het restaurant. We worden hartelijk welkom geheten en snel aan een tafel gezet. Dit restaurant maakt gebruik van een QR-code die gescand moet worden met je eigen mobiele toestel. Via een website kan je vervolgens je bestelling doorgeven. Een flinke bezuinigingsmaatregel, aangezien er nu veel minder tablets nodig zijn. Al vraag ik me wel af, wat als je batterij plots leeg is…
Even lijkt dit te gebeuren als ineens de gerechten niet meer lijken te komen. Via de speciale website een ober oproepen heeft evenmin effect. Na navraag gedaan te hebben, komt er schot in de zaak en kunnen we net op tijd vertrekken; we hadden immers voor slechts twee uur betaald.
Binnen een kwartier zijn we terug bij ons appartement. Daar worden we geconfronteerd met veel toeristen die erg veel moeite hebben met het parkeren van hun auto. Helaas was de receptie al gesloten, dus konden wij beginnen aan een flinke wandeltocht van de parkeerplaats naar het appartement.
