Ook in Arcen is genoeg te doen. In de middag pakken we de auto naar dit dorp om de braderie daar te bezoeken. Hier weten we een aantal leuke dingen te vinden, een mooie uilenspaarpot en als pronkstuk voor onze nieuwe woning; een metalen uilenbeeld. Omdat we niet de hele dag met deze redelijk zware uil rond gaan lopen, besluiten we deze in de kofferbak van de auto te leggen.
Om het beeld tijdens de rit naar huis niet te veel te beschadigen, wikkelen we de uil in een witte doek. Vanaf een afstand ziet dit er, bij nader inzien, ietwat luguber uit. De uil heeft namelijk het formaat van een baby. Aangezien we nog uit eten gaan in Arcen, hopen we dat niemand de politie zal bellen, of nog erger; onze autoruiten zal inslaan.
