Niet veel later belde de receptioniste om tekst en uitleg te geven over deze actie. Toen we die middag de kamer verlieten, hadden we geen water. Het is bij Engelse kranen moeilijk controleren of ze open of dicht staan. Er kwam immers toch geen water uit, dus sloegen we daar geen acht meer op en trokken we de stad in. Niet veel later bleek de lucht uit de waterleiding te zijn, en spoot er volop water uit de kraan bij de wasbak. Deze straal activeerde de draaistop, zodat de wasbak zich tamelijk snel kon vullen met water.
Kort daarna was de wasbak vol, en begon deze te overstromen. Tot overmaat van ramp bleek de noodafvoer niet te werken, waardoor al het water op de vloer terechtkwam. Uiteindelijk heeft het hotelpersoneel ingegrepen nadat er blijkbaar klachten binnen waren gekomen van de gasten een aantal verdiepingen lager. Door deze noodlottige samenloop van omstandigheden stonden op gegeven moment 6 onderliggende verdiepingen blank. Ze konden er niet om lachen en deelden nog wel mee dat we in verband met gevaar voor elektrocutie voorzichtig aan moesten doen.
Ondertussen genoten we van het practige nachtelijke Cardiff, dat vanuit de hotelkamer goed te zien was. Ook de kantoor- en woontoren tegenover het hotel, was geinig om naar binnen te gluren. Volgens de receptionisten en de waarschuwingen in de lift, wonen daar agressieve mensen, want wie zijn auto per ongeluk op hun parkeerplaats zet, kan ervanuit gaan dat deze binnen 2 uur voorzien is van een wielklem. Of het nu dag of nacht is, er zitten mensen op wacht, schijnt.
