Doordat we veel van onze geplande dingen niet konden doen, waren we ruim 2 uur te vroeg bij de terminal in de haven. De terminal oogde nog troostelozer dan die in Duinkerke. Al was hier wel personeel aanwezig dat zelfs bereid was om eten te serveren. Het tijdstip en de menukaart konden ons niet overtuigen. Na wat rondjes gewandeld te hebben, besluiten we in de auto te slapen tot het inchecken.
Na onze ervaringen in Frankrijk, waren we op alles voorbereid, wat betreft controles. De controle was in niets te vergelijken. Alleen ons boekingsnummer en het tellen van het aantal passagiers was voldoende. Kort hierna begon het lange wachten. De boot moest nog binnenvaren, schoongemaakt en afgeladen worden. Na pakweg twee uur voor een gesloten hek gestaan te hebben, reden we uiteindelijk de boot op. Wederom stonden we als eerste.
Direct na het boarden trokken we nog net geen sprint naar onze hut. Deze nacht zou, door de reistijd, erg kort worden. Namelijk nog geen 4 uur, terwijl de dag erna juist een flink stuk gereden zou moeten worden.
Na nog geen 3,5 uur slaap werden we bruut gewekt door onze timers, wekkers werken namelijk niet doordat mobiele telefoons ineens een eigen tijdzone lijken te kiezen. Na het bericht van de kapitein konden we vrij snel naar de auto. Doordat wij als eerste aan boord waren, gingen we ook als eerste de boot af. De Ierse douane hield ons vrijwel direct tegen. Het zoeken naar de paspoorten duurde hem te lang, dus werd er maar gevraagd naar onze nationaliteit. Hij geloofde het, waardoor we snel door konden naar onze eerste tussenstop, Lemybrien.
