Na Allihies rijden we door de bergen weer naar beneden en komen zo uit in Castletownbere. De grootste stad in de omgeving, waar ook de grootste supermarkt, de Supervalu, zit. Hier is men toch wat strenger, als het gaat om coronamaatregelen. Zowel het gebruik van de desinfecterende middelen als de mondkapjes zijn verplicht. Ook heeft men netjes aangegeven hoeveel 2 meter precies is. En nog mooier, de Ieren houden zich eraan. Behalve de bejaarden, die niet.
Voordat we huiswaarts keren, halen we nog een getijdenboekje en wat te drinken. Qua drinken is er in de buurtsupermarkten weinig keus, waardoor je automatisch bent aangewezen op de Supervalu. Ook de meest exotische frisdranken zijn hier te krijgen. Helaas bleek de eerste keus al een maand of drie over de datum te zijn. De tweede keus bleek al 9 maanden over de datum te zijn, alleen kwamen we hier achter in de auto, in plaats van voor het schap.
We besluiten toch even terug te gaan om een nieuw flesje te halen, en om het even te melden. De caissière, die ik toevallig nog herken van een festival een jaar eerder in Eyeries, doet moeite om de datum te vinden. Pas als haar gezicht vuurrood wordt, weet ik dat ze de datum gevonden heeft. Ze begint zich gelijk te verontschuldigen en stopt bijna niet meer. Met moeite weet ik haar te onderbreken, door te melden dat er nog meer flesjes zijn die al enige tijd over de datum zijn. Ze blijft even stil, pakt vervolgens de microfoon, roept wat vakkenvullers bijeen en biedt nogmaals haar excuus aan.
