In de stad is de invloed van het coronavirus nog het meest te merken. Aangezien het hier drukker is; merk je meer van de maatregelen. Want eerlijk is eerlijk, in de dorpen leek het al jaren alsof er restricties waren.
Veel winkels hebben iemand bij de ingang staan die netjes bijhoudt hoeveel mensen naar binnen en naar buiten gaan. Ook wordt iedereen gewezen op het gebruik van desinfectiemiddelen en worden de verplichte looproutes ook daadwerkelijk gehandhaafd. Zo zijn de stickers op de grond niet slecht een rekwisiet in een toneelstukje van de winkeleigenaar voor de overheid, maar maakt men daadwerkelijk werk van de maatregelen.
Ook hier gebruikt men de standaard communicatieset van de overheid. De openbare toiletten zijn in Ierland allemaal geopend, en de meesten hebben een toezichthouder die telt hoeveel mensen er naar binnen en naar buiten gaan. Bij alle wastafels hangt een plakkaat met de juiste methode om je handen te wassen.
Netjes in de rij staan om ergens te winkelen? In Ierland de normaalste zaak van de wereld. Voordringen is er niet bij en werkelijk iedereen houdt hier voldoende afstand, zonder dat je ze hoeft aan te spreken, vernietigend hoeft aan te kijken of weg te hoesten. Een verademing, zelfs met het verplichte mondkapje.
Het openbaar vervoer rijdt in Ierland ook gewoon door. De chauffeurs zaten hier al in een afgeschermde cabine, net zoals in het Verenigd Koninkrijk. Dat verklaart ook de aparte indeling van de Optare-bussen, die tot enkele maanden geleden in Utrecht op lijn 2 reden. Transport for Ireland heeft per stoel aangegeven welke gebruikt mag worden, en welke niet. Mondkapjes zijn verplicht; zo valt te lezen in de bushokjes, op de digitale reizigerspanelen en zelfs op de bestemmingsfilm van de bus. Een heus ontsmettingsteam reinigt op de eindhaltes elke bus zo grondig, dat een vertraging van een paar minuten niet ongewoon is.
