De laatste reguliere dag van de vakantie is aangebroken. Traditiegetrouw rijden we nog een groot rondje in de omgeving om van het uitzicht te genieten. Normaal gesproken eindigt de dag in Castletownbere, waar we op restaurant gaan. Maar dit jaar is het door alle coronamaatregelen anders. We hebben een goed restaurant gevonden in Killarney, maar dat ligt wel op bijna 2 uur rijden van Castletownbere. Het biedt overigens wel perspectief om niet één maar twee toeristische routes te rijden.
De eerste rit gaat over de Healy Pass, die vernoemd is naar Timothy Michael Healy. Deze politicus was geboren in County Cork en zich zeer bewust van de noodzaak van een goede verbinding tussen County Cork en County Kerry op het Beara-schiereiland. De aanleg van deze weg begon in 1847. Overigens werd deze weg pas na zijn dood in 1931 naar hem vernoemd, tot die tijd stond deze verbinding bekend als Bealach Scairt.
Bovenaan de Healy Pass is een klein souvenirwinkeltje te vinden, welke al ruim 2 jaar gesloten is. Het schijnt dat de eigenaar niet meer onder ons is en niemand zijn zaak over wilde nemen. Naast het winkeltje is ook een enorm Mariabeeld te vinden. Ook de grens tussen Cork en Kerry zou hier moeten liggen, evenals de beroemde Flat Rock, waar begrafenisondernemers de kist op legden als deze de grens over moest.
Na het hoogste punt zijn we automatisch in County Kerry. Via een flinke omweg door het nationale park rijden we richting Killarney. De hevige regenval van de afgelopen dagen zorgt voor mooie plaatjes, ware het niet dat de regenval zelf deze fotoshoot in het water doet vallen. De mobiele telefoon is weersbestendiger en maakt ook mooie plaatjes. Nood breekt wet.
