In het kerstpakket van mijn werkgever zat een kortingsbon. Meestal verdwijnen deze dingen ergens in een la, om een jaar later weggegooid te worden om ruimte te maken voor de volgende bon. Meestal zijn het kortingsbonnen voor een kleine korting op een verblijf in een bungalowpark. De voorwaarden zijn in veel gevallen zo streng, dat je bijna niet kunt boeken. Of vrij kan krijgen, want al je collega’s die de bon ook willen gebruiken, zitten met hetzelfde probleem.
Deze bon was anders. Het betrof een korting op een weekeindje Newcastle. De voorwaarden waren niet te strikt. De korting was enkel buiten het hoogseizoen geldig. Reden te meer om ver buiten het hoogseizoen, namelijk in februari, de bon te verzilveren. En dat bleek nog een hele uitdaging.
De betaling moest met spoed gestort worden op een Rabobank-rekening. ING bleek daarin onbetrouwbaar, dus moest een contant bedrag in een Rabobank-filiaal gestort worden. Met een flinke envelop met geld duiken we de bank in, waar we in een automaat het geld afstorten. Wat de Rabobank niet vermeldt, is dat elke storting ruim €6 kost. Dat bedrag miste de reder nu op de rekening. Nog een keer €6 storten zou mij in totaal €12 kosten. Dat moest anders kunnen. Gelukkig kon dat ook, namelijk in de terminal, bleek na een telefoontje naar de klantenservice.