Een dag later staan we weer in Eyeries. Niet op het sportveld, maar in de hoofdstraat van het dorp. Parkeren doen we niet in het dorp, maar er net buiten op een grasveld. Vanaf daar is het een kleine wandeling naar de plek waar alle actie plaatsvindt.
De hoofdstraat is inmiddels autovrij en volledig ingericht als volwaardige markt. Enkele kraampjes die we eerder al in Kenmare zagen, komen we nu weer tegen. Voor de kinderen, en een enkele volwassene, is een treintje gehuurd, waarmee je naar de andere kant van het dorp kan. Wij leggen dat stuk te voet af, maar niet voordat we bij de vrij populaire lokale jeugdige banketbakker een paar mooie cupcakes hebben gekocht.
Halverwege het dorp ontvluchten we de drukte door de lokale kerk in te duiken. We zijn hier de afgelopen dagen al een paar keer langsgereden, maar kregen nooit de kans om de kerk van binnen te zien. Het interieur is sober, maar het weinige zonlicht dat door de glas-in-loodramen straalt, creëert toch een beetje sfeer.
De dag sluiten we af naast de kerk. Het is de organisatie gelukt om op de heuvelachtige wegen een waterpas podium te bouwen. Het hout heeft wel flink last gehad van de regen, zo is te zien. Daardoor is de demonstratie Iers dansen extra spannend, maar niet minder leuk om mee te maken. Het is immer al een tijd geleden dat ik Iers dansen van dichtbij heb gezien.
