Ook bij de douane gaat het mis. Onze handbagage wordt eruit gepikt. Een norse man vraagt aan mij of ik mijn tas zelf heb ingepakt. Ik lieg dat dit zo is, want om eerlijk te zijn heb ik geen flauw idee wat er precies in zit. Vervolgens vraagt hij of er vloeistoffen in zitten.
Na deze vraag val ik genadeloos door de mand. Uiteraard niet, antwoord ik hem. Maar hij staat erop dat ik mijn tas openmaak. Plots tovert hij een pot smeerbaar broodbeleg uit mijn tas. Ik had geen idee dat het in mijn tas was verdwenen, maar ik speel alsof ik het vergeten was. Ook zeg ik hem dat ik dit niet echt vloeibaar vond.
De man is onverbiddelijk, en houdt de pot achter. Nadat ik hem heb uitgelegd wat het is, besluit hij het niet in de container te gooien, maar ook niet terug te stoppen in mijn tas. Waarschijnlijk heeft hij de lunch van zijn leven gehad.
Na een voor mijn gevoel best lange vlucht landen we op Schiphol. Ook hier proberen we onze schade bij de balie te melden, maar tevergeefs. Niemand van Aer Lingus kan of wil ons fatsoenlijk te woord staan. Zonde.
