In maart 2023 mogen de Esten naar de stembus, tenzij ze ervoor kiezen om digitaal hun stem uit te brengen, dan kan het vanaf elke denkbare plek, met internet. Estland kent, net als Nederland, een meerpartijenstelsel. Door de vele (splinter)partijen is het voor politieke partijen vrijwel onmogelijk om een absolute meerderheid te behalen.
In totaal zijn er 101 zetels te verdelen in de Riigikogu. Anders dan in Nederland heeft Estland slechts 1 Kamer waarin alles wordt afgehandeld. Er is in de recente geschiedenis slechts een korte periode geweest waarin de Riigikogu was verdeeld in twee afzonderlijke kamers, namelijk tussen 1938 en 1940. Door de bezettingen die volgden, waardoor een eigen regering onmogelijk was, kon hier geen invulling meer aan gegeven worden.
Iedere staatsburger van 18 jaar of ouder mag zijn stem uitbrengen, zolang deze persoon niet in een penitentiaire inrichting zit. De minimumleeftijd om verkozen te worden in de Riigikogu is vastgesteld op 21 jaar. Om een goede balans te vinden in de vertegenwoordiging, wordt tijdens de verkiezingen gebruik gemaakt van een districtenstelsel. Estland telt 12 van dit soort districten, welke grofweg zijn gebaseerd op de 15 provincies die het land telt. De hoofdstad Tallinn is, vanwege het hoge inwoneraantal, verdeeld in 3 districten. Andere gebieden zijn juist samengevoegd tot een district, juist vanwege het lage inwoneraantal.
De eerste verkiezingen na de bezetting van de Sovjet-Unie vonden plaats in 1992 en verliepen niet helemaal hoe het zou moeten gaan. Zo kwamen er berichten naar buiten dat het niet voor iedereen mogelijk was om het stemgeheim te bewaren en werden meerdere mensen in een stemhokje gesignaleerd. Ook konden enkel Estse staatsburgers stemmen, maar niet iedereen kon aantonen dat zijn of haar ouders al voor de Tweede Wereldoorlog in Estland woonden.
Tegelijkertijd was men bang voor de veiligheid van zowel de stembureaus als de stembiljetten. Doordat er maar liefst twee weken lang gestemd kon worden, was men bang dat er confrontaties zouden ontstaan tussen Esten en de Russische minderheid, die plots geen staatsburger meer waren. Verder moesten stembiljetten twee weken lang bewaard worden, maar daar was geen gestandaardiseerd proces voor.
De verkiezingen werden uiteindelijk gewonnen door Isamaa, een samenwerkingsverband dat bestond uit meerdere partijen met hetzelfde gedachtegoed. Confrontaties met Rusland bleven uit. Hoewel deze verkiezingen schoonheidsfoutjes kende, waren ze toch als geslaagd bestempeld.
