Na drie intensieve wandeldagen, blijven we deze dag dichter bij huis. We duiken Viru Keskus in. Dit winkelcentrum, op steenworp afstand van ons appartement, huisvest tal van grote winkelketens die Estland rijk is. Uiteindelijk eindigen we in Kaubamaja, waar de speelgoedafdeling, die een complete etage beslaat, de meeste aandacht trekt (en ook het meeste geld uit onze portemonnee trekt).
Ondertussen vliegt de tijd voorbij, en zullen we op zoek moeten naar een restaurant om te gaan eten. Redelijk dicht bij Toompea zit Õlleklubi, ofwel De Bierclub. Ze hebben er een menukaart, maar van harte gaat het niet. Ook in de keuken lijkt iedereen in shock omdat er nu mensen zijn die daadwerkelijk eten bestellen. De stamgasten, die via een Russisch sportkanaal voetbal kijken, lijken verrast, dat hun pub ook eten serveert.
Na een klein uur staan we weer buiten, en besluiten we ons ov-abonnement, dat nog minder dan 24 uur geldig is, te gebruiken om de stad te verkennen. We stappen in één van de nieuwste trams die Tallinna Linnatransport bezit. Dit type zal overigens ook in Utrecht rijden, als de Uithoflijn gereed komt. We besluiten door te rijden naar het eindpunt, alwaar we blijven zitten. De rit voert ons naar Tondi, gelegen in de wijk Kristiine, waar we bijna een appartement gehuurd zouden hebben. Hoewel deze wijk niet heel spannend is, maakt de zonsondergang en het uitzicht op het nabijgelegen Ülemiste järv, het meer nabij het vliegveld, het totaalplaatje net iets mooier.
Twintig minuten later vertrekt de tram weer terug naar het centrum. We zouden door kunnen gaan naar het andere eindpunt, gelegen bij het vliegveld, aan de andere kant van Ülemiste järv, maar gaan uiteindelijk toch terug naar ons appartement. Daar worden we opgewacht door Paul T. De gitarist die óf goed kan doen alsof hij gitaar speelt, óf slechts 10 nummers kent; hoe dan ook, tot laat in de avond mogen we weer genieten van zijn creatieve uitspattingen.
