Vanuit Tiskre rijden we door naar West-Estland. Onderweg valt ons iets geks op. Tussen de bomen lijkt er een vliegtuig te liggen. Bij de volgende rotonde draaien we om en gaan we op onderzoek uit.
We weten vrij snel het toestel te lokaliseren en komen terecht op een klein industrieterrein dat tegen een bos aan lijkt te liggen. Het vliegtuig blijkt een Antonov 12 te zijn. De rode ster die ooit de staart sierde, is verwijderd.
Terwijl wij foto’s maken van deze vreemde vondst, komen er nog twee auto’s aan rijden. Beide met Lets kenteken. De inzittenden stappen allen uit en wandelen richting het toestel. De slagboom houdt hen niet tegen. Het wachthuisje dat naast het vliegtuig staat, is gesloten.
Niemand lijkt te weten waar we zijn beland. Hoort het toestel bij het enige bedrijf op het bedrijventerrein? Wat is de functie van het, gesloten, wachthuisje? Is het wellicht een privéobject van een verzamelaar? Geen idee.
Terwijl enkele Letten proberen het toestel te betreden, rijden wij door richting Paldiski. Wij willen niet betrokken zijn bij de mogelijke huisvredebreuk van de toeristen. Maar Google Maps heeft een avontuur voor ons in petto. Volgens de navigatie kunnen we met een gerust hart rechtdoor rijden. Uiteindelijk komen we dan weer terecht op de provinciale weg naar Paldiski.
Terwijl wij in de juiste richting vertrekken, merken we al snel op dat de weg steeds smaller wordt. Omdat we geen verkeersborden tegenkomen die aangeven dat het een voet- en fietspad betreft, rijden we rustig door. Op het moment dat we een bocht moeten maken, bekruipt ons het gevoel dat men vergeten is een bordje te plaatsen. De draai die we moeten maken, is niet mals.
Terwijl de weg nog smaller wordt, zie ik in de verte dat dit pad eindigt bij het voetpad naast de provinciale weg. Via de stoep invoegen, is sowieso geen goed idee. In dit geval is het ook nog onmogelijk, want de vangrail verhindert dat. Er zit niets anders op dan het hele stuk achteruit terug te rijden, inclusief bocht. Keren in het gras is met een bus nooit een goed idee. We komen nu nogmaals langs het vliegtuig, waar nog steeds Letten bezig zijn om binnen te komen.
Achteraf blijkt dat het een klein attractiepark betreft. Je dient gewoon entree te betalen. Voor de kinderen is er zelfs nog een speeltuin te vinden. Het park, inclusief vliegtuig, is ook af te huren voor een fotoshoot en verjaardagen. Achteraf gezien zijn we blij dat we er niet hebben ingebroken.
