Zonder al te veel bijzonderheden komen we volgens dienstregeling aan in het Verenigd Koninkrijk. Toen we de reis boekten gingen we ervan uit dat de Britten inmiddels de Europese Unie verlaten hadden. Om die reden hadden we extra veel rijtijd gerekend voor deze heenreis omdat we tot tweemaal toe te maken zouden krijgen met grenscontroles. Onze terugreis is zelfs om het Verenigd Koninkrijk heen gepland.
Maar de Britten weten zelf ook nog niet helemaal wat ze willen. Concreet betekent dat voor ons dat we maar liefst 7 en een half uur buffertijd hebben voordat we in Pembroke bij de boot richting Ierland moeten zijn. Bizar veel tijd dus, maar het rijdt wel enorm relaxed in de wetenschap dat je rustig aan kan doen. We stellen op een parkeerplaats bij Pembroke nog even ons navigatiesysteem in, en beginnen dan aan een reis dwars door Engeland en Wales.
Die extra rijtijd blijkt helaas al gauw noodzakelijk. Onderweg naar onze eerste stop rijden we van file naar file. Ruim drie uur na ons vertrek stoppen we in Cobham. Een vaste prik, als we naar Ierland rijden. Niet omdat het zo’n speciale plek is, maar het ligt immers op de route en heeft redelijke toiletten. Met wat typisch Engelse lunchproducten rijden we vlug door.
Ook op dit traject veel langzaamrijdend verkeer en een incidentele file. Voor de zekerheid besluiten we in Newbury, even voorbij Reading, een extra stop in te plannen, waar we gelijk ons avondeten bestellen en tanken. Een kleine driekwartier later zitten we alweer in de auto. Zonder al te veel optonthoud rijden we naar de Severn Bridge, die tegenwoordig Prince of Wales Brigde heet.
Een nieuw bord siert de oprit naar dit imposante bouwwerk dat ooit de hoofdrol speelde in de zendervormgeving van BBC One. Wellicht een interessanter feit is dat de brug geen tolbrug meer is, dit om de economische gelijkheid in de regio te bevorderen. Nog een bijkomstig voordeel is dat de zogenaamde tolplaza opnieuw geasfalteerd is.
Na onze korte pauze in Magor besluit ons navigatiesysteem op negatieve wijze de aandacht op te eisen. Eerst door met een noodgang van de voorruit te vallen om kort daarna ons de verkeerde afslag te laten nemen op een rotonde, waardoor we in de avondspits van Cardiff belanden.
