Eenmaal aangekomen op Berlijn Schönefeld vervolgden wij onze weg direct naar de incheckbalie, alwaar meerdere gelijkgestemden stonden te wachten. Gelukkig hield dat op bij het inchecken, want wij waren één van de eersten voor Tallinn. Dat hield weer in dat de vlucht vooralsnog niet zou vertrekken, wat een bezoekje aan het wisselkantoor mogelijk maakte. Na het omwisselen van € 750, was mijn portemonnee gegroeid tot ongekende dikte. Meer dan 10000 kronen, variërend in coupures van 2, 10, 25, 50, 100 en 500. Op dat moment ben je blij met het feit dat de 1 kroonbiljetten vervangen zijn door muntjes.
Het wisselkantoor rekende geen wisselkosten, of ze deden het niet via het bonnetje, veel was het in ieder geval niet, zodat ik met een goedgevulde geldbuidel, het vliegtuig kon betreden. Na voor de tweede keer gehoord te hebben dat het uitdrukkelijk verboden is enige apparatuur met batterijen te gebruiken aan boord van het vliegtuig, en voor de tweede keer het belachelijke toneelstukje gezien te hebben, steeg het toestel op, om door onder andere één tijdzone te vliegen.
In Estland is het namelijk één uur later dan in Nederland, hetgeen betekent dat je al snel door je dag heen bent. Zeker als je niet gewend bent aan de Estische paspoortcontrole. De ambtenaar in functie, die je steevast met een nors “tere” begroet, neemt uitgebreid de tijd om het document te lezen, te vergelijken en te scannen. Omdat ik dol ben op alles wat zwart is, heb ik mijn paspoort voorzien van een zwart hoesje. Iets dat tot veel verwarring, en een langere rij leidde. Tot tweemaal toe werd mijn document bekeken, om uiteindelijk goedgekeurd te worden.
Na het ophalen van de bagage maakten we kennis met de lage prijzen, waar menig taxichauffeur in Nederland nog wat van zou kunnen leren. Een vriendelijke man, bracht ons zonder al te veel geld te vragen, van Tallinna Lennujaam naar het hostel in de binnenstad. Een hostel gelegen naast een stripclub, waardoor de taxichauffeur ietwat verward het adres navroeg.
