Ook een bezoek aan de dierentuin mag uiteraard niet ontbreken. Hoe we daar precies moeten komen, is niet direct duidelijk. In het hoofdpostkantoor, vlakbij de bushalte waar we dagelijks uitstappen, maken we tegen betaling gebruik van internet. Normaal gesproken doen we dit in een internetcafé in de buurt van het toeristeninformatiepunt, maar het leek ons handiger om wat dichter bij de bussen te blijven.
Het blijkt dat we met een trolleybus op pad moeten. De bussen, die veel weg hebben van koekblikken zien er spannend uit. De deuren, die inmiddels geen deurrubbers meer hebben, zouden in het slechtste geval je hand kunnen afhakken als je niet tijdig uitstapt. Comfortabel rijden ze gelukkig wel.
De dierentuin is groot, heel groot zelfs. We proberen alle dieren te zien die ze zeggen te hebben, maar ongetwijfeld missen we er toch een aantal. Uiteindelijk bleken de meest interessante dieren juist niet in de hokken te zitten; veel mooie bonte kraaien en meeuwen vlogen voorbij. Alleen de kaketoe, die zat wel achter slot en grendel.
Bij terugkomst in de stad proberen we te lunchen in het restaurantje dat half onder het oude stadhuis verscholen zit. De straatartiesten van enkele dagen eerder hebben inmiddels plaats gemaakt voor een didgeridoospeler, die het heeft gepresteerd om een cd met 14 verschillende melodieën te produceren. Mijn reisgenootje is onder de indruk, en koopt een exemplaar. De artiest is ook onder de indruk, waarschijnlijk is dit zijn eerste cd die hij verkoopt.
