De volgende dag vertrekken we naar Nederland. Een vriendelijke taxichauffeur zet ons af bij Ülemiste. Wij betalen hem met de kronen die wij hebben gekregen voor de lege flessen. Het inchecken verloopt prima en ook de bagage is gelukkig niet te zwaar.
Bij de paspoortcontrole is het spannend, zouden ze mijn paspoort accepteren? Het blijkt geen probleem, en zonder veel moeite stappen we in het vliegtuig naar Nederland.
In Nederland gaat het minder soepel. Bij de paspoortcontrole zegt de douanebeambte dat mijn paspoort niet geldig is. Dat beaam ik, maar alle gegevens kloppen. De nummers op het kaartje komen overeen met de gestanste nummers. Maar hij blijft volhouden dat ik toch echt eerst langs de vreemdelingenpolitie moet.
Aan de andere kant van de virtuele grens staat mijn reisgenootje te wachten. Aan de andere kant van het glas haar moeder, die ons naar huis zou brengen.
Na een korte uitleg aan een tweede douanebeambte en de toezegging dat ik direct een nieuw paspoort zou gaan aanvragen, mag ik bij hoge uitzondering Nederland weer in.
