Wanneer je met de auto van Nederland naar het Verenigd Koninkrijk wilt, en daar niet al te veel geld aan wil besteden, moet uitwijken naar Calais óf de tunnel onder het kanaal door. Maar, het kan ook via Duinkerken. Hoewel de plaatsnaam doet vermoeden dat het kuststadje in Vlaams Belgie ligt, blijkt het toch echt op Frans grondgebied te liggen. Desalniettemin vaart er een boot, die in een krappe 2 uur een scheepslading mensen, auto’s en vrachtauto’s naar Dover vervoert.
Wie niet van dek 7 waait, komt gezond aan in Dover. Terwijl de vrachtwagenchauffeurs zich nog bezatten in een speciaal voor hen ingerichte ruimte, maken de automobilisten zich op om de auto’s zo spoedig mogelijk van het parkeerdek te rijden. Bijna alle automobilisten. Want vrijwel helemaal vooraan geparkeerd staan, was door een ernstig verlate Zwitser, niet garant voor een snel vervolg van je reis. De persoon in kwestie hebben we overigens niet meer teruggezien.
Na een doolhof van rijbanen en straten en douanehokjes, volgt een tamelijk steile helling, en alsof dat nog niet genoeg is, word je er ook nog eens aan herinnerd dat links rijden op het eiland verplicht is. Vervolgens zijn zowel de snelheden als de afstanden aangegeven in mijlen en ontbreekt op redelijk wat plaatsen gedegen verlichting en bewegwijzering. De Britten hebben dit kundig opgelost door zogenaamde kattenogen op het wegdek te monteren. Deze fleuren ’s nachts de wegen aardig op. Ze zijn in 5 kleuren verkrijgbaar!
Vrijwel direct op de snelweg richting Reading, wordt duidelijk dat men in het Verenigd Koninkrijk er een tamelijk andere rijstijl op nahoudt. De vele waarschuwingen voor flitspalen worden massaal in de wind geslagen, aangezien niemand zich ook maar iets aantrekt aan de maximumsnelheden, die je op sommige wegen maar moet raden. Onderweg doen zich geen rare dingen voor, behalve de vrachtwagens die elkaar met een snelheidsverschil van nog geen 5 km/h, of 3 mph inhalen, en daarmee denken een tijdwinst te behalen.