Het vermijden van de M50 zorgt er wel voor dat we op interessante plekken terechtkomen, zo zien we delen van Dublin die we nog niet kenden. Na een krappe twee uur rijden nemen we een afslag om even gebruik te maken van het toilet. De borden verwijzen ons naar een compleet leeg parkeerterrein, waardoor we het ergste vrezen. Slechts twee auto’s staan voor het gebouw waar we graag naar binnen willen. Binnen een minuut staat een bouwvakker naast ons, die het wel geinig vindt dat we dit gevonden hebben. De officiële opening van het tankstation, inclusief restaurant, moet namelijk die middag plaatsvinden. Het sanitair is zelfs nog niet aangesloten. Maar, zo verzekert hij, aan de andere kant van de snelweg, is een kopie van het gebouw te vinden dat wel geopend is.
Gelukkig heeft hij gelijk en strekken wij onze benen in Portlaoise. Ook hier worden de coronamaatregelen net iets anders toegepast dan in Engeland en Wales. In Ierland is er in winkels een mondkapjesverplichting, wordt dringend geadviseerd 2 meter afstand te houden, maar de focus op het wassen en/of ontsmetten van de handen is opvallend te noemen. Niet alleen bij de wasbakken is tot vervelens toe de instructie te vinden, ook op willekeurige plekken in de winkels is deze handleiding te zien.
Na het gebruik van het toilet heb ik niet alleen de behoefte om mijn handen goed te wassen, maar wil ik het liefst mijzelf compleet onderdompelen in een fles ontsmettingsmiddel. Het toilet was zo ontzettend smerig dat ik vermoed dat het coronavirus geeneens in leven zou blijven op die locatie.
Terwijl onze voorruit nog steeds de talloze stoffelijke overschotten van de halve insectenpopulatie van Wales herbergt, rijden wij vanuit Portlaoise in één keer door naar Cork. Hoewel het in het noorden van Ierland prima weer was, werd het richting het zuiden iets minder prettig. Stevige regenbuien zorgden er weliswaar voor dat onze voorruit er weer als nieuw uit zag, maar onze dakkoffer had meer moeite om de regen te trotseren.
In Cork strijken we neer bij het Wilton Shopping Centre. Hier zit een grote vestiging van Tesco, waar we direct wat inkopen doen. Zo kunnen we eindelijk weer genieten van Club Orange, de Ierse en betere variant van Fanta. En er is meer goed nieuws, de meeste winkels hebben hun deuren hier weer geopend, net als de openbare toiletten. Dat je dan verplicht een rondje moet lopen door het winkelcentrum en vanuit de toiletten het gebouw enkel aan de achterzijde mag verlaten, is bijzaak.
