Vanaf de Arc de Triomphe is het slechts 5 minuten rijden naar die andere trekpleister van de stad; de Eiffeltoren. Daarbij steken we en passant ook nog de Seine over. Ook hier zetten we vlug de auto neer om wat foto’s te maken. Gelijk vallen de zwaar bewapende agenten ons op. In Parijs is op dat moment nog altijd een hoog dreigingsniveau als het gaat om terrorisme.
Zij omsingelen ons niet, ondanks dat we op een parkeerplaats voor touringcars staan. Wel worden we gelijk aangesproken door straatverkopers, die ons allerhande prullaria willen verkopen. De nepgouden Eiffeltorens kunnen ze bij ons niet kwijt, waarna we nog getrakteerd worden op een aantal scheldwoorden; die overigens wel gratis waren. Na deze korte onderbreking kunnen we eindelijk genieten van één van de beroemdste torens ter wereld.
De bouw van de Eiffeltoren werd in 1889 voltooid, nadat men in 1887 ermee gestart was. De toren werd gebouwd ter ere van de Wereldtentoonstelling, die in 1889 in Parijs georganiseerd werd. Het ontwerp van Maurice Koechlin en Émile Nouguier, die voor Gustave Eiffel werkten, kon op veel weerstand rekenen. Een petitie, om de bouw tegen te houden, werd door honderden kunstenaars ondertekend. Ook de Parijzenaren waren alles behalve blij met het onding, en konden niet wachten totdat het gesloopt zou worden. Hoewel het plan was om de toren na 20 jaar af te breken, mocht deze toch langer blijven staan.
De jaren erna ontpopte de Eiffeltoren zich tot een ware publiekstrekker. Zo gaan er jaarlijks miljoenen mensen naar boven om van het uitzicht te genieten. Of van een diner, want in de toren zitten twee restaurants; Altitude 95 en Le Jules Verne, waarvan de laatstgenoemde zelfs een Michelinster heeft.
Tijd om in de rij te gaan staan om überhaupt boven te komen hebben we niet, net zo min hebben we budget om in een van de restaurants te dineren. We vermijden een parkeerboete door snel in de auto te stappen en door te rijden.
