Twee jaar geleden vertrok ik voor het eerst naar Ierland met het vliegtuig. Dit jaar gaan we er weer heen, maar dan met de auto; want dat is immers ook mogelijk. Met de auto vertrekken we naar het Franse Calais. Daar pakken we de trein door de Eurotunnel die ons razendsnel in het Engelse Folkestone.
Onze rit begint vroeg in de ochtend, want in de middag moeten we op tijd in Frankrijk zijn om deze trein te halen. De reis verloopt voorspoedig, ondanks de vakantieperiode zien we veel files. Gelukkig rijden wij de andere kant op, waardoor we sneller dan verwacht België bereiken.
De eerste korte pauze is in Gent, daar tanken we ook gelijk. De benzine is hier iets goedkoper dan in Nederland. Wel ben ik huiverig voor de E10-benzine, na het debacle dat ik in 2011 met de auto had. De rest van de rit naar Calais ben ik extra alert op gekke geluiden die onder de motorkap vandaan komen.
Uiteindelijk bereiken we ruim op tijd Calais. De route naar de terminal is een uitdaging, maar dat mag de pret niet drukken. Bij de terminal staan we middenin de beelden die de nieuwsprogramma’s de afgelopen tijd domineerden. De vluchtelingenproblematiek is hier zichtbaar een schrijnend. De hoge hekken met prikkeldraad, die de meest wanhopige mensen toch niet tegenhouden, geven een surrealistisch gevoel. Stiekem maak ik toch wat foto’s.
