Via een lokale krant hebben we vernomen dat er rondom de ruïnes van Dunboy Castle elfenhuisjes zijn te vinden. Deze huisjes zijn een traditie in delen van Ierland, ze worden voornamelijk in bosrijke omgevingen geplaatst. De makers van deze huisjes laten geen middel geschuwd om het mooiste huisje te creëren. Vorig jaar hebben we rondom Parknasilla al diverse huisjes bekeken, ditmaal besloten we het wat dichter bij huis te zoeken.
De weg ernaartoe voerde ons door de bergen, waarbij de auto het toch wat moeilijk kreeg bij bepaalde hellingen. Via Allihies en Cahermore komen we uiteindelijk bij de ruïnes van Dunboy Castle aan. Aan het einde van de lange oprit treffen we een huurauto aan. Samen met twee toeristen zijn wij de enigen die, door de weersomstandigheden, door het gras waden om de huisjes te vinden. In de wijde omtrek hebben zijn we ze niet tegengekomen. De plek wordt er niet minder mysterieus om.
Dunboy Castle was ooit in handen van O’Sullivan Bere, een clanleider die middels deze vesting de haven kon beschermen. Daarnaast kon men hiervandaan ook de schepen voor de Ierse kust in de gaten houden en werd er belasting geheven op de handelswaar van de schepen. Buitenlandse vissersboten konden er, tegen betaling uiteraard, aanmeren. In ruil daarvoor genoten ze bescherming.
In 1602 keerde het tij, de toenmalige clanleider, Donal Cam O’Sullivan Bere, keerde zich tegen de bemoeienis van Engeland. De Engelse koningin, Elizabeth I, stuurde als reactie, een 5000-man tellend leger. Na de gevechten die uitbraken werd het kasteel vrijwel geheel vernietigd. Van de 143 Ieren, die aan de kant van O’Sullivan Bere vochten, overleefden slechts 58 mensen het geweld. Voorlopig, want kort na de beëindiging van de ongeregeldheden werden ze op een marktplein in de buurt geëxecuteerd.
Interessanter is het verhaal van het naastgelegen landhuis, genaamd Puxley Mansion. Een gigantisch gebouw, daterend uit de 19e eeuw. In de jaren ’20 werd het door de IRA in brand gestoken als vergelding voor het afbreken van huizen waar IRA-leden met hun wapens zich verscholen hielden. De Engelsen waren hier verantwoordelijk voor. Het landhuis heeft daarna jaren lang leeggestaan, waarna de eigenaar in 1999 besloot het te verkopen. Niet lang daarna werd het verkocht aan vier investeerders die er het eerste zes-sterren hotel van Ierland van wilden maken. Echter kostte de restauratie meer dan verwacht, en kwam het project stil te liggen. Tegenwoordig is het landhuis alleen vanachter een dubbel hek met de nodige waarschuwingsborden te bewonderen.
