Het is eind maart als persoon X de eerste vaccinatie krijgt. Een deugdelijk registratiesysteem is er nog niet, het gele boekje is nog onbekend; enkel een vaccinatieregistratiekaart is het bewijs dat je de prik hebt gehad. In dit geval wordt er door de huisarts gevaccineerd. Aangezien er op een later moment wel een digitale registratie zal gaan plaatsvinden, wordt op de vaccinatielocatie toestemming gevraagd om de data te delen met het RIVM.
Omdat het hier om een vaccinatie met AstraZeneca gaat, volgt de tweede prik vele weken later. In de tussentijd is de website MijnRIVM gelanceerd. Bij een controle blijkt dat eind april de eerste prik nog steeds niet is verwerkt. Een telefoontje naar het RIVM biedt uitkomst, vanaf 1 juni zou alles op orde moeten zijn. Enkele dagen voor het zetten van de tweede vaccinatie blijkt dit daadwerkelijk het geval te zijn.
Medio juni vindt de tweede vaccinatie plaats. Aangezien het bekend is dat dergelijke data niet direct zichtbaar is in het vaccinatieoverzicht op MijnRIVM, controleren we een week later of alles correct is verwerkt. Dan blijkt dat de tweede vaccinatie nog niet in het systeem staat, maar ook dat de eerste is verdwenen. Dit kan een storing zijn, dus proberen we een QR-code te genereren via de Corona Check-app. Maar ook deze app kan de data niet vinden. We proberen de helpdesk van de app te bereiken. De eerste helpdeskmedewerker vindt het een vreemd verhaal en hangt op, in plaats van me in de wacht te zetten.
De tweede helpdeskmedewerker, die we pas te spreken krijgen na ruim 60 keer gebeld te hebben, zegt hier niks aan te kunnen doen, en verwijst ons door naar de GGD. Zelfs na meermaals aangegeven te hebben dat de huisarts verantwoordelijk is voor de vaccinatie én registratie. Na een kort telefoongesprek met de GGD kunnen we enkel concluderen dat de helpdeskmedewerker onjuiste informatie heeft verstrekt en we bij het RIVM moeten zijn; zij beheren immers de data.
Het eerste telefoontje naar het RIVM levert verwarring op; dit hebben ze nog niet eerder gehoord. Het advies is om de huisarts te verzoeken de data nogmaals in te voeren, of op zijn minst de invoer te controleren. Het tweede telefoontje levert geen nieuwe informatie op. Het derde telefoontje, nadat we uitvoerig contact hebben gehad met de huisartsenpraktijk, is surreëel. De medewerker van het RIVM beaamt dat dit niet eerder is gebeurd, maar weigert een oplossing te bedenken. Ze benadrukt dat we te maken heb met een overheidsinstantie, dus niet moet verwachten dat er gewerkt wordt aan individuele oplossingen.
De vierde medewerker die we spreken komt met een heel stappenplan, dat de huisarts moet uitvoeren. Hoewel de fout daar niet ligt, is de huisartsenpraktijk wel de instantie die alles moet herstellen. Tot slot spreken we nog een vijfde medewerker, die aan zelfvertrouwen geen gebrek heeft. Zij zegt “de vraagbaak” van de afdeling te zijn. Ook beweert zij dat het onmogelijk is dat we tijdens eerdere telefoontjes steeds een ander advies heb gekregen en dat het RIVM absoluut niet verantwoordelijk is voor de data die het RIVM beheert.
De dagen verstrijken, en het vaccinatieoverzicht blijft angstvallig leeg, terwijl de reisdatum steeds dichterbij komt. We nemen de gok, en bellen nogmaals het RIVM. De huisartsenpraktijk heeft inmiddels het gehele stappenplan dat men had doorgegeven, uitgevoerd. Zonder resultaat, waar ook de zesde medewerker geen antwoord op kan geven. Van een dergelijk stappenplan is zij echter niet op de hoogte en lijkt het verhaal aanvankelijk ook niet te willen geloven, totdat we het “geheime” mailadres citeren. Geheel tegen alle protocollen in, worden we doorverbonden met de afdeling die dit mailadres beheert.
Ook hier komen we niet verder. De desbetreffende medewerker moeten we meermaals uitleggen wat het probleem is. Alle door het RIVM aangedragen oplossingen, worden niet herkend als zijnde de officiële methode. Er wordt voornamelijk gewezen naar de huisartsenpraktijk, de software en de softwareontwikkelaar. Over de gestuurde mail is bij deze afdeling niks bekend, maar er wordt wel duidelijk verteld dat ze er niks mee zullen doen als ze deze ontvangen. De huisarts moet maar contact opnemen met het RIVM, waarna ze zullen onderzoeken wat er mis is gegaan.
Die tijd is er niet, want voor het wijzigen van data rekent het RIVM minimaal vijf werkdagen. Daarnaast heeft het RIVM sinds ons eerste contact geen enkele deadline en/of termijn gehaald. We nemen wel contact op met de huisartsenpraktijk, maar dan met het verzoek om alle data nogmaals naar het RIVM te sturen, via de nieuwe portal HKVI. Na een spannende 24 uur lukt het om een geldige nationale en internationale QR-code te genereren.
Uit voorzorg testen we de gegenereerde codes uitvoerig. Beide geven een groen vinkje, dat aangeeft dat de code geldig is. Voor de zekerheid downloaden we ook de PDF-versie van de codes. Ter controle bekijken we ook nog de data die bij het RIVM bekend is. Bij persoon X klopt alles, ik ben plots vier keer gevaccineerd. Voor het maken van een QR-code, is dat gelukkig geen probleem; op papier ben ik nu hyper-immuun.
