De volgende dag staat de markt van Bantry op het programma. De weg ernaartoe is de afgelopen jaren gedeeltelijk opnieuw geasfalteerd. Tegelijkertijd heeft men bedacht dat op sommige bochtige weggedeelten de maximumsnelheid verlaagd kon worden van 80 naar 60 km/h. Niet dat het veel uitmaakt, voorzichtige bestuurders reden al niet harder dan 60 en de snelheidsduivels gingen toch al harder dan 80.
De markt in Bantry wordt steeds populairder, zo blijkt uit het gebrek aan parkeerplekken. Bij de lokale supermarkt, die sinds enkele jaren een mooi parkeerterrein heeft, cirkelen automobilisten als gieren om een plekje te bemachtigen. Het lukt ons om binnen een kwartier een plekje te vinden door subtiel achter twee nietsvermoedende mensen aan te rijden en te hopen dat ze in hun auto zouden stappen.
Een korte wandeling volgt naar het marktterrein, dat midden in het centrum ligt. Traditiegetrouw valt er ook nu weer een stevige bui, zodat we met recht kunnen zeggen dat we Bantry nooit droog hebben gezien. De marktkooplui zijn er ook aan gewend, want bij het vallen van de eerste druppels verstoppen ze vakkundig hun koopwaar onder een zeil.
Na de markt staat iets minder leuks op het programma, namelijk de reparatie van onze achterband. Een bandencentrum nabij Bantry blijkt gesloten te zijn, waardoor we zijn aangewezen op een bandencentrum in Castletownbere. Aldaar worden we opgevangen door een medewerker die ons toevertrouwt dat de methode van de Ierse ANWB, de AA, voldoende is. Zeker omdat het al een paar dagen geleden is gerepareerd en we geen luchtverlies meer hebben. Een antwoord dat we stiekem al verwachtten, maar toch graag uit de mond van een expert wilde horen.
Voor de zekerheid maken we de afspraak dat we toch terecht kunnen, mochten we toch ineens problemen ervaren. Gelukkig is dat geen probleem.
