Op het plein ontmoeten we ook een gewiekste duif. Met een slepend pootje en een lamme vleugel blijf hij voor onze voeten zitten.
Ik besluit het beestje te pakken. Hoewel de duif tegenstribbelt, vindt hij het uiteindelijk wel best. We aaien hem eerst om hem gerust te stellen, daarna voeren we hem bij. Nadat de duif helemaal gekalmeerd is, zetten we hem in de schaduw en laten we duif alleen. We draaien ons nog één keer om en zien tot onze grote verbazing dat deze duif prima kan vliegen.
Het slepende pootje is er nog wel degelijk, maar hij is kwieker en mobieler dan we eerst zagen en daardoor dachten. Hij landt naast iemand op een bankje en plots is onze duif weer de zielige duif die we hebben geholpen. Bizar. Blijkbaar leren de bedelaars her en der in de stad, met hun nep-handicaps, de duiven ook wat trucjes.
We wandelen stevig door en komen terecht bij Vabaduse Väljak. Het Vrijheidsplein. Hier staat het monument dat ter gelegenheid van de onafhankelijkheidsstrijd in 1918 is neergezet. Op dit plein vindt ook het defilé plaats dat jaarlijks door de president wordt afgenomen op Onafhankelijkheidsdag, 24 februari.
Vanaf dit plein is het nog een korte wandeling naar ons appartement. Onderweg voeren we nog wat meeuwen, mussen en duiven, vangen we zelfs weer een duif en gaan we op jacht naar een R-kiosk om drinken te halen. Helaas blijkt deze miniwinkel de bezuinigingsronde niet overleefd te hebben en herinnert een gloednieuw grasveld aan wat ooit een mooi winkeltje was.
De avond sluiten we af in Golden Dragon. Dit Chinese restaurant zit op een relatief afgelegen locatie in de binnenstad. Dat is vooral te merken aan de prijzen, zelfs met 6 personen komen we met veel moeite nét boven €100 uit. Dit restaurant is ook een van de weinige plekken waar je echt pittig kan eten.
We maken het niet laat, want de volgende dag moeten we vroeg op de luchthaven zijn. Niet om een vlucht te halen, maar onze huurauto.
