Het strand in Pärnu beviel dusdanig goed, dat er nóg een stranddag ingepland diende te worden. Echter gooide de weersverwachting roet in het eten, althans zo leek het.
Kijkend naar de plassen op de stoep, had het blijkbaar stevig geregend de nacht ervoor. Ook de weersverwachting beloofde niet veel goeds, voor een stranddag. Want 19°C en een UV-index 1, is wat mij betreft prima. Toch wagen we de gok, en rijden we naar Pirita.
Van de “mindere weersvoorspelling” is helemaal niks te merken. Terwijl een deel de zee in duikt, wandel ik een stuk langs de zee. Ik negeer voor het gemak, en de betere foto’s, diverse waarschuwingsborden en kom terecht op een kunstmatig schiereiland. Vanaf daar is de oude stad goed te zien, net als de jachthaven. Verder is er ook prima zicht op het Olympisch Centrum en het Olympisch monument. Een erfenis van de Sovjetbezetting.
Na een klein uur is duidelijk dat ook de kwallen Pirita gevonden hebben. Tijd om een ander strand in de buurt van Tallinn op te zoeken. Dat doen we dan ook gelijk, maar niet voordat we een korte pauze nemen bij de R-kiosk op het busstation. Na een snelle lunch rijden we van de oostkant van Tallinn naar de westkant.
