Het plan was om door te rijden naar een nog noordelijker gelegen stad om daar de volgende nachten te verblijven. Bangor was de volgende stop, maar meer ook niet. Via de wegen langs de kust kwamen we terecht in Conwy. Ook dat zal best een mooie stad geweest zijn, ware het niet dat de stad vergeven was van toeristen en er voor Welsh begrippen erg veel verkeer op de weg was. Uiteindelijk belandden we via het extreem toeristische Llandudno in Wrexham.
Uiteindelijk stonden we om 16:02uur bij de toeristeninformatie, die toen helaas al 2 minuten gesloten was. Enig voordeel was dat ze nog wel zo vriendelijk waren geweest om een lijst met beschikbare hotels inclusief telefoonnummers op te hangen. Een rondje bellen leerde ons dat er in het nabijgelegen Marford nog wel een kamer vrij was. Volgens de receptioniste, die geeneens wist dát er nog een kamer vrij was en dat ze over een internetverbinding beschikten, was het niet ver van het centrum vandaan.
Dat afstanden en gevoel slechts relatief zijn blijkt, want pas na 10 minuten autosnelweg kwamen we aan in Marford, volgens de kaart “The Gothic Village”… Beter kon haast niet! Vrijwel het gehele dorpje bestaat uit kleine huisjes die geheel in gothische stijl gebouwd zijn, ook het hotel, dat meer weg had van een motel, was qua gebouw geheel in deze stijl.
De kamer, op de eerste verdieping van één van de rijen kamergebouwen, moesten we helaas delen met redelijk veel zichtbaar achtpotig tuig. Vrijwel in elke hoek van de kamer hingen spinnen, die er niet voor schroomden om een wandelingetje te maken, of om op insectenjacht te gaan. Van mij had deze extra roomservice niet gehoeven.
