Nog voor het middaguur laten we Inglirand achter ons. In Tallinn wordt gedurende twee dagen een foodtruckfestival gehouden. De eerste dag misten we omdat we in Äksi en Tartu waren. De tweede dag hebben we tijd genoeg.
Het festival vindt plaats in Telliskivi. Een wijk van Tallinn die de afgelopen jaren is opgebloeid. Nabij Balti jaam, dat eerder ook nog erg vervallen was, is een parkeerterrein afgezet om ruimte te bieden aan een flink aantal foodtrucks. Net als in Pärnu, zijn diverse keukens vertegenwoordigd. Daarnaast komen niet alle foodtrucks uit Estland; ook Finland, Polen en Letland zijn goed vertegenwoordigd.
Daarnaast speelt duurzaamheid ook een grote rol. Op alle bekers en borden wordt statiegeld gerekend. Na afloop krijg je hier een deel van terug, een ander deel is om het evenement te bekostigen. Het gevolg is dat de afvalbakken nagenoeg leeg zijn, er geen zwerfafval te vinden is en kinderen op jacht gaan naar achtergebleven borden en bekers.
Na een stevige en diverse lunch, nemen we nog een kijkje bij het vliegveld; Tallinna Lennujaam. Toen we aankwamen viel het ons op dat veel vliegtuigspotters erg dichtbij het hek stonden om foto’s te maken. Blijkbaar vonden zij het net zo bijzonder als wij dat ons vliegtuig voorzien was van de Litouwse vlag.
Nu we toch wat tijd overhadden, konden we op zoek naar deze plek. Lang hoefden we niet te zoeken, want deze plek is eenvoudig via Google Maps te vinden. Voor ons voelde het alles behalve natuurlijk om zo dichtbij de start- en landingsbaan van een vliegveld te staan. Het voelde nog vreemder toen bleek dat achter ons de verkeerstoren van het vliegveld te vinden was. In Nederland zou dit ondenkbaar zijn.
Op weg naar ons appartement, rijden we nog langs Keskturg. Deze overdekte markthal, die nog uit de tijd van de sovjetbezetting stamt, gaat binnenkort tegen de vlakte. Het vervallen gebouw moet plaatsmaken voor een moderne markthal, die ook toegankelijker is. Terwijl er buiten voldoende bedrijvigheid is bij de verkopers van groente en fruit, is het in de hal een stuk rustiger.
De complete tweede etage blijkt zelfs afgezet te zijn, waardoor enkel de zaal met vleesverkopers te betreden is. Met een kilo Estse aardbeien en een halve meloen uit Azerbeidzjan keren we terug naar het appartement.
