Een relatief rustige zondag staat op het programma. We blijven ook vandaag in de stad om nog wat bezienswaardigheden te bekijken en om wat winkels te bezoeken.
Ook in Tallinn rijdt het openbaar vervoer op zondag minder frequent dan op andere dagen. Dat zorgt ervoor dat we slim moeten plannen, aangezien we alles met de bus en tram doen. Toch lukt het ons om telkens een snelle verbinding te vinden.
Onze eerste stop is in het havengebied. De vorige keren dat we hier waren, kwamen we voor een restaurant en gingen we naar Finland. Nu zijn we er om de kinderen in de waterfonteinen te laten spelen. Echter staat er een dusdanig straffe wind, dat zelfs de Esten hun kinderen het water niet in laten gaan.
Vanuit het havengebied reizen we, met een kleine omweg, naar winkelcentrum T1. Hier eten we voor de laatste maal deze vakantie bij Pann ja Kook; een Ests pannenkoekenrestaurant met een speelruimte. In datzelfde winkelcentrum doen we ook boodschappen voor Nederland. We slaan hier diverse levensmiddelen in, die nog altijd niet te koop zijn in Nederland, laat staan West-Europa. In sommige gevallen is dat best jammer, ik gok dat de chocola van Kalev hier behoorlijk goed zou verkopen en Limonaad hier best wel eens aan zou kunnen slaan.
Na T1 pakken we de tram terug naar het appartement. De wandeling naar de tramhalte is iets langer dan gebruikelijk, want nog altijd is de tramhalte voor de deur van T1 buiten gebruik in verband met werkzaamheden aan het nabijgelegen treinstation Ülemiste. Bij het instappen valt meteen op dat er twee personen in de bestuurderscabine zitten. Een bord achter de voorruit verraadt dat het gaat om een trambestuurder die nog in opleiding is.
Het is niet de eerste keer deze dag dat we een bestuurder in opleiding zien. Echter is het wel de eerste keer dat we een ingreep meemaken. Op het drukste tramkruispunt van de stad, waar alle 5 lijnen overheen rijden, ziet onze bestuurder de tram van rechts over het hoofd. Wij zien deze tram wel, en houden rekening met een kleine ingreep. De bestuurder van de tram die voorrang had moeten krijgen, ziet ons ook op tijd, en remt gelukkig af. In de bestuurderscabine van onze trem wordt vervolgens met verheven stem gesproken.
In de avond keren we per bus terug naar de haven. Daar zit restaurant Basiilik. Dit restaurant bezoeken we traditiegetrouw elke keer als we in Estland zijn. Ze serveren daar pizza’s en pastagerechten ven prima kwaliteit, maar het zijn de ijscocktails (jäätisekokteilid) die mij weten te overtuigen.
