Het tweede deel van het liften begon minder voorspoedig. Bij een rotonde in de stad probeerden we een lift te regelen, richting Kortrijk. Niet wetende of we de juiste richting te pakken hadden, zwaaiden we naar elke auto die voorbij kwam. De mensen die stopten, gebaarden dat we over moesten steken, aangezien het zebrapad in de buurt lag.
In de omgeving vragen in welke richting Kortrijk ligt, ten opzichte van Gent, bleek ook weinig vruchtbaar. De frituurmedewerkers stelden zelfs vast, dat het te moeilijk was om uit te leggen. Gedesillusioneerd eindigden we weer bij onze rotonde. Vlak voordat we de hoop opgaven, stopte een bestelbusje, aan de andere zijde van de rotonde. De bestuurder wenkte ons, en begon direct met het opruimen van de bestuurderscabine.
De man meldde ons direct dat we verkeerd stonden. Dat was een slechte start van ons tweede deel, maar hij zou ons wel naar een plek brengen waar vaker lifters stonden. Dat die plek langs de snelweg richting Kortrijk lag, was alleen maar in ons voordeel. Hijzelf moest richting Brussel, maar niet voordat hij eerst zijn fiets had opgehaald. Of hij die nodig had in Brussel, of omdat het wellicht een goed alternatief zou bieden voor het geval zijn bus het zou begeven, was mij niet duidelijk.
Na een korte toer door Gent, werden we bij een populaire liftplaats uit het busje gezet. Hij wenste ons nog veel succes, en ging in volle vaart naar de hoofdstad. Ondertussen hadden wij ons bekende kartonnen bordje tevoorschijn gehaald. Het bleek een ramp te zijn om iemand te laten stoppen. Iedereen zag ons wel, maar boog af richting Brussel. Als dat de eindbestemming geweest zou zijn, was de overwinning een feit.
Uiteindelijk stopte een auto, maar niet naast ons. Wellicht door zijn hoge snelheid dachten we nog. Toen we de auto benaderden, opende de bestuurder zijn raam, en zei hij dat hij richting Brussel ging en slechts één plek had. Waarom hij daadwerkelijk stopte werd even later duidelijk, hij wilde, naar zijn zeggen, de liftende vrouw, die achter ons stond meenemen. De vrouw, die eigenlijk een man was, stapte in, en beiden reden door naar Brussel.
