In de jaren ’30 streek de Prevoyance Sociale neer in Tombeek. Joseph Lemaire, directeur van deze socialistische verzekeringsmaatschappij wilde voor de arbeiders in de omgeving een sanatorium bouwen. De vlakte waar het gebouw op staat is destijds door keizer Karel de Vijfde aan de bevolking geschonken. In het interbellum besloot de gemeente de vlakte aan de PS te verkopen. Dit tot grote woede van de kerk, die er een klooster wilde bouwen.
De architect Brunfaut ontwierp het gebouw, dat in 1936 gebouwd werd. Een ruime twee jaar later mochten patiënten er opgenomen worden. TBC was in die tijd een gevreesde longziekte, die met veel schone lucht wel zou genezen. Dat was de tweede reden dat het sanatorium daar gebouwd werd.
De behandelwijze bleef uniek, en ook het gebouw was een trekpleister. Bij de officiële opening was zelfs internationale pers aanwezig. Het moderne ontwerp van het gebouw viel in de jaren ’70 en ’80 niet uit de toon. Het winstgevende gebouw werd eind jaren ’70 nog voorzien van onder andere nieuw glaswerk. Desalniettemin besloot de PS, dat flink moest bezuinigen, toch het sanatorium in 1987 te sluiten. Sinds die dag staat het gebouw leeg. Diverse apparatuur is nog net wel meegenomen, maar veel ook niet.
