Na bijna alle winkels vereerd te hebben met een bezoek, verlaten we het winkelcentrum. Buiten worden we verrast door de massa’s toeristen die door de winkelstraten krioelen. Een gigantisch verschil met het zuidwesten van Ierland. We doen verwoedde pogingen om rustig te winkelen, maar uiteindelijk staan we ingeklemd tussen de rug- en cameratassen tussen de veelal groene souvenirs.
Daarnaast valt ook de grote hoeveelheid studenten op die deze zomer in Dublin zijn neergestreken. Niet verwonderlijk, want het Trinity College is er gevestigd. Ook EF organiseert reizen naar de Ierse hoofdstad en zet daar vervolgens speurtochten uit. Zo troffen we in de McDonald’s een geheel in roze geklede dame die daar telkens groepjes, bestaande uit vijf tot zeven opgeschoten jongeren, moest ontvangen.
Onderweg komen we ook een verscholen kerk tegen, namelijk St. Teresa’s Church of Discalced Carmelites. Helaas zat men middenin een dienst, waardoor we het interieur alleen konden aanschouwen door een glazen deur.
Wat volgt is een wandeltocht naar TGI Friday’s Een voor mij onbekend restaurant, dat deel uit blijkt te maken van een keten. Later bleek dat er op steenworp afstand van de parkeergarage ook een vestiging zat, maar nu hebben we nog meer van Dublin gezien.
Terug bij de parkeergarage voeren we netjes het kaartje in. Het bedrag dat verschijnt zorgt er gelijk voor dat we Dublin nooit meer met de auto zullen bezoeken. We zijn ruim €23 kwijt om onze auto in een muffe donkere parkeergarage te zetten die nog slecht beveiligd is ook.
Vanuit de parkeergarage rijden we willekeurig rondjes door de stad. Te vroeg aankomen bij de bewaakte parkeerplaats, betekent ook dat er meer betaald moet worden. Met de vorige parkeergarage nog zeer vers in het geheugen van ons en onze portemonnee, denken we wel drie keer na. We rijden willekeurig wat rondjes door de stad, om via de tolweg M50 richting de luchthaven te gaan.
