De dag erna starten we met een lunch nabij Vabaduse Väljak. Daarna gaan we de oude stad in. Na een korte wandeltocht komen we uit bij de Taani Kuninga Aed. Vanaf daar kijken we uit op de Niguliste Kirik. Achter ons bevindt zich een stuk stadsmuur dat helaas niet toegankelijk blijkt te zijn.
We wandelen vervolgens door naar een ander uitkijkplatform, Patkuli Vaateplatvorm. Daar hebben we een mooi uitzicht op de stad, en maken we talloze foto’s, die ik een jaar eerder ook al maakte, alleen nu bij daglicht. Vanaf daar lopen we naar het fietsverhuurpunt. Onderweg komen we de Nederlandse ambassade tegen, altijd handig, je weet immers maar nooit waar je het voor nodig hebt.
Daarna stappen we op de fiets. Onze gids, Annika, is aan het sparen voor een reis naar haar internetliefde in Canada en kan het geld goed gebruiken. Met haar rijden we naar Kadriorg, waar we een rondje om het paleis fietsen. Naar binnen gaan we niet, want dat zit niet bij de fietstocht inbegrepen. Wel rijden we door de gratis toegankelijke tuinen.
Vervolgens fietsen we richting Pirita, een populaire badplaats voor de inwoners van Tallinn en omstreken. Ondertussen passeren we het Maarjamäe monument. Een groot bouwwerk gebouwd ten tijde van de Sovjetbezetting. Het verkeert in slechte staat, en zou gerestaureerd moeten worden, aldus de Russische bevolking in Estland. Het stadsbestuur geeft er geen prioriteit aan.
Onderweg komen we ook langs het Russalkamonument dat aan de kust staat. Het beeld is er ooit neergezet om een gezonken schip te herdenken. Het schip, de Russalka, zonk voor de kust van Tallinn, daarbij kwamen alle opvarenden om het leven. Tot op de dag van vandaag worden er bloemen gelegd.
Voordat we terugkeren naar de stad, bekijken we vluchtig het strand dat volledig uitgestorven is. Met de harde wind, die we richting het centrum gelukkig in onze rug hebben, is dat niet verwonderlijk.
Aan het eind van de fietstocht stoppen we Annika nog wat kronen toe, voor haar reis naar Canada.