De Close-app had ons vriendelijk verzocht om in een bepaald tijdvak te komen. Echter stond nergens vermeld op welk gedeelte van de toegang dit betrekking had. Ging het om de zaal, de entree buiten, of de eerste veiligheidsring? Niemand wist het, want de rijen stonden als vanouds tot ver voor de ingang. Na een paar minuten sloten we maar aan, je wil immers op tijd binnen zijn.
Bij de eerste check werd de QR-code gescand die aangaf dat we niet besmet waren met het coronavirus. Gelukkig deed gaf de scanner hetzelfde antwoord bij de mensen voor en achter ons. Het zal je maar gebeuren, dat er alsnog iemand uit wordt gehaald die besmet is. Bij de tweede check was het toegangskaartje van belang, ook deze bleek geldig te zijn. Dat was zowaar nog spannender dan de QR-code, je weet het immers nooit zeker met Paylogic.
Tot slot werden we nog onderworpen aan een detectiepoortje. Bij vrijwel iedereen ging het poortje af, er was namelijk niemand die vrijwillig zijn of haar riem los deed, bijvoorbeeld. Na een korte verklaring over de inhoud van mijn portemonnee en mijn, blijkbaar imposante, sleutelbos, konden we eindelijk naar binnen.