Vanavond komt het Eurovisie Songfestival van 2021 ten einde en zal even na 01:00uur de opvolger van Duncan bekend zijn. Wie het wordt, is dit jaar niet zo duidelijk als in 2019. De inzendingen zijn zeer divers en voor het eerst in jaren worden twee van de vijf “grote landen” gerekend tot de kanshebbers.
Frankrijk zendt dit jaar de zangeres Barbara Pravi met het nummer Voilà in. Het is een nummer dat doet denken aan de chansons van Piaf. Volgens Pravi heeft ze zich door veel meer artiesten laten inspireren. Het nummer wordt in het Frans gezongen.
Een andere kanshebber is Italië. Het land dat jarenlang het Songfestival links liet liggen, ondanks een directe plaatsing in de finale, doet het de laatste jaren behoorlijk goed. Dit jaar treedt de band Måneskin op met het nummer Zitti E Buoni. Het is een Italiaans rocknummer dat de directe concurrentie aan zal gaan met Finland, dat dit jaar ook inzet op stevige rockmuziek. De band trad na de generale repetitie van de eerste halve finale zelfs nog op als bonus-act. Niet onverstandig, want het publiek in de zaal heeft nu een volledig voorproefje gehad voor wat vanavond komen gaat.
Het Verenigd Koninkrijk stuurt een gerenommeerd artiest naar Rotterdam. Zanger James Newman, die ook vorig jaar voor het Verenigd Koninkrijk zou aantreden, zingt het nummer Embers. De Britten zijn er heilig van overtuigd dat ze goud in handen hebben. In het populaire GMB (Good Morning Britain) werd al voorgesorteerd op een laag aantal punten en dat dit jaar de Brexit hierin een rol zal spelen. Het wordt tijd dat de Britten iets meer aandacht aan hun inzendingen gaan besteden, net zoals Nederland sinds 2013 weer is gaan doen.
Ook Spanje is direct geplaatst in de finale. Zanger Blas Cantó zingt in het Spaans het nummer Voy A Querdarme. Tot nog toe springt Spanje er nog niet uit, het is wachten wat het optreden vanavond gaat doen. Wie geïmponeerd was door de enorme discobal die afgelopen donderdag ineens in de zaal hing, kan ik alvast waarschuwen; Spanje heeft ervoor gekozen om een 3x zo grote nep-maan op te laten hangen.
Duitsland probeert dit jaar de overwinning binnen te slepen met het nummer I Don’t Feel Hate van zanger Jendrik. De act doet denken aan de wilde jaren van het Songfestival, toen er nog kalkoenen en werkende ovens, niet tijdens hetzelfde nummer trouwens, op het podium stonden. Een danseres in een kostuum dat eruitziet als een gigantische hand trekt de aandacht. Het lijkt ergens op een karakter uit The Addams Family. Het deuntje is daarentegen wel weer pakkend. Zonder act had Duitsland hoger kunnen eindigen.
Tot slot Nederland, ook dit land staat automatisch in de finale. Niet omdat we meer betalen dan de rest, maar omdat we dit jaar gastland zijn. In 2020 zouden we Jeangu Macrooy het podium op sturen. Zijn eerste inzending werd niet bepaald positief ontvangen. Niet omdat het nummer slecht was, maar omdat het niet geschikt werd geacht voor het Eurovisie Songfestival. Jeangu kreeg een herkansing en wist met een veel beter, uptempo, nummer te komen. Daarnaast wordt het deels in het Sranantongo (Surinaams) gezongen; een unicum want deze taal was nooit eerder op het Eurovisiepodium te horen.
