Na dagen van voorbereidingen treffen, stappen we in het holst van de nacht in de auto. We moeten in de namiddag bijtijds in Cherbourg aankomen, om op tijd te zijn voor de overtocht met Irish Ferries. Doordat de coronamaatregelen en inreisbeperkingen per land verschillen, gaan we ruim op tijd op weg.
Doordat het nog nacht is, zijn we eerder in België dan verwacht. De grenscontrole is er in het geheel niet, al kunnen we aantonen dat we op doorreis zijn en de juiste vaccinatiebewijzen op zak hebben. Het gele boekje, onze QR-code op papier én digitaal. Het is voor België van weinig belang, we worden nergens staande gehouden.
Al lijkt het toch één keer bijna te gaan gebeuren. Op de snelweg besluit een politiewagen plots zijn blauwe zwaailichten aan te zetten, om op snelle en gepaste wijze voor ons en de andere auto’s te gaan rijden. Enkel je kenteken verraadt je identiteit tegenwoordig, dus op een vrij lege snelweg, ben je een gemakkelijke prooi. Het blijkt vals alarm, ze hadden blijkbaar haast. Wij kunnen ondertussen onze reis voortzetten.
