De weersverwachtingen zien er niet al te droog uit, dus besluiten we ons winkeluitstapje in Cork op de eerste droge dag te plannen. Vandaag is zo’n dag. Tijdens de autorit richting de hoofdstad van de county waar wij verblijven, wordt ons duidelijk dat de eerste uren op de dag alles behalve droog zullen zijn. Ook wanneer wij de stad binnenrijden, is er weinig te merken van de zonnigste dag van de week. Met als resultaat dat we veel eerder dan gepland klaar zijn met wandelen. Cork doen we nog wel een keer over.
Een dag in Cork sluiten we meestal af in een restaurant. De Ierse regering heeft onlangs de coronamaatregelen enigszins versoepeld en zeer strenge regels opgelegd aan uitbaters van cafés en restaurants. Voor veel etablissementen houdt dit in dat ze een beperkter menu, minder zitplaatsen en andere openingstijden hanteren. Zo zijn veel restaurants in Cork op maandag en dinsdag gesloten.
Om de tijd te doden nemen we plaats in een koffietentje dat veel te kleine muffins verkoopt voor de prijs die ze ervoor vragen. Het opvallende is dat aan de kassa gelijk wordt gevraagd naar mijn vaccinatiebewijs. Een goede zaak, maar toch te duur.
Een ruim restaurant vinden, lijkt onmogelijk. We rijden via Kenmare terug naar huis. In Kenmare zit een hotel waar ook een restaurant bij zit. Reserveren is niet nodig, maar we worden wel zeer goed gescreend. Ons coronacertificaat wordt gescand en we moeten onze identiteitsbewijzen tonen. De QR-codes werken gelukkig ook met de Ierse app; het gele boekje dat we achter de hand hebben gehouden, is niet nodig. Dit ritueel gaat de hele avond door. Iedereen die naar binnen wil, moet deze strenge controle ondergaan. Zelfs degenen die even naar het toilet moeten, worden gecheckt.
Na ons eerste restaurantbezoek van deze vakantie, rijden we vlot naar huis. Ironisch genoeg blijft het nu de hele rit droog.
