Onze volgende vakantiedag start in Castletownbere, waar we een kort rondje langs de winkels maken. Veel winkels zijn tijdelijk of permanent gesloten, of hebben een uitgedund assortiment. Corona is hier nog volop aanwezig. Ook tijdens onze lunch bij Lynch’s on the Pier worden we hiermee geconfronteerd. Uitvoerig worden onze paspoorten en QR-codes gescand en mogen we onze contactgegevens invullen.
Na dit uitstapje gaan we de bergen in. De Healy Pass is een bergweg in de omgeving die gegarandeerd adembenemende foto’s oplevert. Het wisselvallige weer maakt het nog extra bijzonder. Door de regen zijn draaien de watervallen overuren en zien we en passant nog een regenboog ontstaan en verdwijnen. Op het hoogste punt, waar nog steeds de immer gesloten souvenirwinkel te vinden is, waaien we bijna weg. We maken nog wat foto’s en zetten daarna de afdaling in, richting Lauragh.
In deze plaats is Josie’s Lakeview House te vinden. Je moet wel goed zoeken, want de wegen ernaartoe zijn smal en onoverzichtelijk. Het restaurant aan huis biedt een mooi uitzicht op Glanmore Lake, een groot meer. Omdat het regent en stormt zien we voornamelijk het water op de ruiten.
Ook hier worden onze coronacertificaten grondig gecontroleerd. Een goed teken. Helaas gaat het enkele minuten later al mis wanneer een man binnenkomt die met een vage smoes zegt de app nog niet te hebben geïnstalleerd. Wel heeft hij een afbeelding van zijn code, die een bewegend filmpje van slechts 3 seconden blijkt te zijn. Onbruikbaar om te scannen.
Zijn vriendin voegt zich enkele minuten later aan deze tafel. Haar excuus is dat de telefoon niet is opgeladen. Naar mate de avond vordert, blijkt dat deze telefoon zichzelf op miraculeuze wijze heeft opgeladen. Hieruit is ook meteen op te maken dat ze dus zonder de juiste papieren zijn toegelaten. Best een domper.
