Ruim 8 dagen na de terugkeer uit Baarlo een kort verslag. Baarlo is een klein (heel klein) dorpje dat onder de rook van Steijn ligt. Ook een klein dorpje.
Gelukkig is de gehele reis vanuit Utrecht naar Baarlo niet extreem duur, en wanneer je zelfs je fiets kan meeslepen voor dezelfde prijs, is het helemaal niet duur. Alleen ben je met de trein dus niet meteen in Baarlo. Op 3 bushaltes na, is er totaal geen openbaar vervoer. Taxi’s laten al helemaal op zich wachten. Ruim 3 kwartier heeft een taxi ervoor nodig om je op te komen halen vanuit Tegelen. Best lang voor een ritje van 8,2 km. Ze zijn uiteindelijk niet komen opdagen.
Na een lang stukje gefietst, eigenlijk voornamelijk gelopen, te hebben, zijn we eindelijk aangekomen op de camping, waar ook het huisje zou moeten staan. En het stond er. In een bosrijke omgeving stond de bungalow, niet ver van supermarkt en zwembad. De twee plekken waar ook een groot gedeelte van de tijd doorgebracht werd. Zo was het zwembad bijna compleet. Alleen het buitenbad was niet in een goede conditie. Gelukkig werd dat gecompenseerd met een irritant 9-jarig meisje, die er niet voor schroomde om ons als beste vrienden te beschouwen, en mijn haar onder te spugen…
Het huisje zelf was erg beeldig, een fotogeniek interieur maakte het af. Met drie slaapkamers, één keuken, één woonkamer, één badkamer en een eetkamer was het er goed toeven. Het afwasmiddel kwam uit een speciaal ingebouwd pompje! Ongekende onverwachte luxe.
En toen ging het regenen… heel lang en heel hard; tegelijk ook nog eens. Als extraatje ging het uiteindelijk ook nog onweren. Waardoor alle dennenappels op het dak vielen. Dat zorgde toch voor een speciaal effect, waardoor het leek alsof heel het dak voor de ochtend op de vloer zou liggen. Geen gekke gedachte, gezien de staat van het huisje. De volgende ochtend, na het ontbijt, bleek dat het zwembad een paar honderd meter opgeschoven was. De voortuin was bijna een moeras geworden. Het dak bleek achteraf waterdicht en konden wij ons gelukkig prijzen dat we niet in een tent hoefden te vertoeven.
Na de hevige regenbuien moest de voorraadkast aangevuld worden, of beter gezegd, gevuld. Een fietstocht naar een supermarkt was de oplossing. De afstand tussen de camping en de dorpskern, ook wel winkelstraat genoemd, was toch nog een aardig stukje rijden. Aangezien de lokale buurtsuper ook niet alles in huis had, en nog vaker gesloten was, bleek de Super De Boer in Baarlo-City de enige oplossing. En dat is niet overdreven . De boodschappentas die uiteindelijk mee terug ging, ondertussen wel gigantisch riekend naar kokos, kon uiteindelijk de complete boodschappenboedel dragen.
