In het holst van de nacht gaat onze wekker. Het is 04:00uur stipt wanneer we opstaan. De zon, die amper onder gaat, is nog niet bezig aan haar opkomst. Alle spullen, die we een dag eerder hadden ingepakt, staan klaar om met de lift naar beneden gebracht te worden.
De lift, die er exact 35 seconden over doet om van de vijfde etage naar beneden te gaan, is deels de oorzaak van ons vroege opstaan. Gelukkig sms’t de taxichauffeur dat hij iets later is, waardoor we extra tijd hebben. Ruim op tijd staan we met onze valiezen op de stoep, terwijl voor ons neus een vechtpartij plaatsvindt tussen twee beschonken jongeren, die nog net niet dienstplichtig zijn.
Terwijl de vechtpartij uit de hand loopt, komt onze taxichauffeur aanrijden. Tijdens het inladen van de bagage, gaat het een paar meter verder volledig mis. Zodra onze chauffeur achter het stuur plaatsneemt, blijkt één van de jongens die bij de vechtpartij betrokken was, laveloos midden op straat te liggen. Zijn kompaan probeert hem nog mee te slepen, maar dat mag niet baten. Zodra hij doorheeft dat hij hem echt niet van de straat krijgt, laat hij hem liggen en verdwijnt hij in de schemering.
Wij maken ons zorgen en onze taxichauffeur blijkbaar ook. Hij zet de taximeter stil en belt 112. Tijdens het gesprek maakt hij in ieder geval duidelijk wat de situatie nu is en verzoekt hij om een ambulance. Ook de politie schakelt hij in, want wanneer we wegrijden, geeft hij ook nog de locatie door van degene die is weggelopen. De centralist gooit het op een dronken actie, maar onze chauffeur houdt vol. Na afloop verontschuldigt hij zich voor zijn landgenoten.
