Onze buggy is kwijt. Hoewel we deze bij de gate zouden krijgen, besloot het personeel van Schiphol anders. Het bedrijf dat de bagage afhandelde besloot om de buggy achter te houden. In de bagagehal wachtten we tevergeefs totdat onze taxi arriveerde. Personeel van Schiphol riep nog uit pure frustratie dat we dan maar een andere buggy mee moesten nemen. Personeel van Dnata is in het geheel afwezig in dit verhaal.
Nog dezelfde dag wagen we talloze telefoontjes. airBaltic verwijst ons door naar Schiphol en Schiphol verwijst ons door naar Dnata. Het telefoonnummer dat we krijgen, wordt niet beantwoord. Het tweede nummer dat we krijgen, blijkt niet te werken. Wanneer we dit bij Schiphol melden, krijgen we het advies om het niet bestaande nummer nogmaals te bellen… Ondertussen krijgen we Dnata niet aan de telefoon, totdat er een ander nummer opduikt. De dame die we aan de lijn krijgen is dusdanig onbeschoft en onbehulpzaam, dat ik nauwelijks kan geloven dat ze daadwerkelijk van plan is om daar langer te werken. Een dag later, krijgen we via hetzelfde nummer iemand anders aan de lijn die wel op zoek gaat naar de buggy.
Wonderwel wordt deze gevonden en mogen we een dag later afreizen naar Schiphol. Dnata vindt blijkbaar dat bagage kwijtmaken hun kerntaak is, en weigert de buggy te verzenden. Wij mogen €45 besteden om onze bagage op te halen. In overleg met Schiphol regelen we dat we de bagagehal in mogen en krijgen we de toezegging dat de parkeerkosten, gezien de situatie, vergoed worden.
Nadat we de buggy opgehaald hebben, dienen we conform de afspraak de claim in bij Schiphol. Hoewel Schiphol de belofte heeft gedaan de parkeerkosten te vergoeden, zien zij dat nu niet meer zitten. Het kan ze niks schelen, Schiphol is geen partij in deze chaos. Dnata blijkt wederom onbereikbaar. Alle telefoonnummers worden niet opgenomen; tijd voor een onorthodoxere methode.
Via de vacaturesite zijn namelijk nog meer nummers te vinden. Hun recruiter staat er zelfs met een mobiel nummer op. Echter zijn de werknemers van Dnata nog loslippiger en delen ze de frustratie. Via-via kom ik uit bij de HR-afdeling die tijdens alle gesprekken in lichte paniek lijkt te zijn. De claim van de kilometervergoeding en later ook de parkeerkosten, gaan allebei naar Dnata. Het gedrag van de receptioniste van Dnata Cargo, die zelfs een keer zuchtend de hoorn erop gooide toen ze mijn nummer herkende, is daar ook gelijk neergelegd. Je krijgt niet vaak de juiste afdeling aan de telefoon.
Dit was het laatste reisverslag.
