Naast een dagje winkelen in het Wilton Shopping Centre is ook winkelen in het centrum van Cork vaste prik elke vakantie in Ierland. Na een ruime 2 uur in de auto, parkeren we in een iets te krappe parkeergarage nabij het centrum. Het enige voordeel van de parkeergarage is dat deze vanaf het dak een aardig uitzicht biedt op de stad. De €12,- die we afrekenen aan het eind van de dag, zie ik enkel als entreekosten voor een uitkijktoren.
Na een aantal dagen in kleine dorpjes ver van de grote stad gebivakkeerd te hebben, is een dag in de stad best confronterend. Nog voordat we in het centrum zijn, blijkt iemand net iets te veel interesse te hebben in onze tassen. In het centrum blijkt dat het aantal daklozen enorm is toegenomen. Zij zoeken, op een zonnige dag als deze, schaduw in de portieken van leegstaande winkelpanden.
Het is echter niet alleen kommer en kwel in de grote stad. Zo zijn er nog tal van winkelketens die de coronapandemie hebben overleefd. Ook de straatmuzikanten, die we in 2020 en 2021 moesten missen, zijn weer van de partij én ze zijn veel minder opdringerig dan voorheen. Een andere positieve ontwikkeling is dat stad Cork flink inzet op de Pride. Zo zijn zebrapaden voorzien van een regenboogvlag, die overigens ook her en der in de stad te zien is. Deze vlaggen zijn ook bij diverse winkels te koop.
Gelukkig blijkt ook de Abrakebabra nog te bestaan. Deze keten die een bijzondere combinatie blijkt te zijn van een fastfoodketen met kebab, viert dit jaar zelfs het 40-jarig jubileum. De sfeer in het restaurant is als vanouds, chaotisch en druk. Het eten is er gelukkig ook nog steeds betaalbaar.
Voordat we terugrijden stoppen we nog kort bij een winkelcentrum in Douglas, ten zuiden van de rivier Lee in Cork. De parkeergelegenheid is hier net zo krap als in het centrum, maar gelukkig wel gratis. In dit winkelcentrum strijken we neer in een heuse “food court”, bestaande uit 3 eettentjes, waarvan er 2 daadwerkelijk maaltijden verkopen. De andere verkoopt enkel macarons in alle kleuren van de regenboog. We kiezen voor een Japanse maaltijd. In de streek waar wij verblijven is dat namelijk lastig te krijgen.
Na deze ietwat prijzige maaltijd, moeten we nog tanken, anders geraken we niet thuis. Het tankstation blijkt een hangplek te zijn voor tieners die het liefst heel zoete dingen drinken. En zoete dingen trekken wespen aan, die gek genoeg ook erg geïnteresseerd zijn in benzine. Die combinatie is geen goede. Tijdens het tanken word ik omsingeld door wespen. Eén vliegt zelfs mijn overhemd in, waarna ik hem niet meer zie vertrekken. Op de gok loop ik naar het winkeltje om af te rekenen, in de hoop dat het beest vrijwillig vertrekt. Ik zie het namelijk niet zitten om tijdens het rijden gestoken te worden, maar ook niet om mijn overhemd op straat uit te trekken.
2 uur later zijn we in Castletownbere om nog een ijsje te eten. Ik kan met zekerheid zeggen dat de wesp in Cork is gebleven.
