De dichtstbijzijnde stad bij onze verblijfplaats is Castletownbere. Aangezien er wisselvallig weer voorspeld is en we toch nog een rondje door de kleine stad willen lopen, pakken we, zodra het droog is, de auto. Na slechts 15 minuten rijden, staan we midden in Castletown, op het centrale plein waar zowel parkeerplaatsen, een supermarkt, een tankstation, meerdere pubs en zelfs een bushalte te vinden is.
Bij één van de restaurants, die ook op dit plein te vinden zijn, gaan we lunchen. Het restaurant is mogelijk een van de populairste van Castletown, want zowel voor, tijdens als na de coronapandemie is reserveren aan te raden. Zoals gebruikelijk vergeten we dit. Gelukkig weet een van de medewerkers ons toch nog te plaatsen. Blijkbaar als laatste, want iedereen die na ons een plekje zoekt, wordt weggestuurd. Op één stelletje na, die worden per ongeluk, zonder reservering, toch geplaatst. Dit leidt tot stress bij het personeel, gelukkig bleken de mensen met een reservering te laat te zijn.
Tijdens onze lunch slaat het weer om. Zon maakt plaats voor een stortbui en de terrassen lopen langzaam leeg. Als het iets is opgeklaard, starten wij onze winkeltocht in Castletownbere. Veel winkels zijn er niet meer. Nog voor de coronacrisis liep het aantal winkels al terug, tijdens de coronacrisis moesten nog meer winkels noodgedwongen de deuren sluiten. De ouderwetse kledingzaak, waar stoffen nog in yards gemeten worden en enkel contant betaald kan worden, waarna je een handgeschreven bon krijgt, is er nog. Hetzelfde geldt voor een kleine bouwmarkt waar je ook keukengerei kan aanschaffen.
Het wisselvallige weeg zorgt in de avonduren nog voor een bijzonder schouwspel. Een bijzondere lucht wordt plots opgeleukt met een regenboog die door de weidsheid van de omgeving volledig te zien en zelfs te fotograferen is. De pot met goud is niet gevonden.
