Direct na het ontbijt staat een boottochtje op het programma. Vanaf Travara varen we naar open zee om de meeuwen te voeren en wellicht nog een verse vis te vangen. Nog voor ons vertrek, moeten we de trekhaak nog aan onze auto bevestigen. De handleiding, die we nu voor het eerst zien, is meertalig en voorzien van talloze plaatjes. Het belangrijkste onderdeel, hoe je uiteindelijk de trekhaak bevestigt, blijkt er niet bij te zitten. Na veel uitproberen, gokken we dat de trekhaak vast zit en koppelen we de aanhanger aan.
Bij het wegrijden, blijkt de aanhanger de auto te volgen en lijkt het er sterk op dat de trekhaak correct bevestigd is. De boot te water laten is relatief snel gebeurd. Ook het aan boord gaan, is door het hoge water eenvoudiger dan voorheen. Zodra we de baai verlaten, wordt duidelijk dat de zee behoorlijk ruw is. Het boottochtje lijkt ineens een wildwaterbaan te zijn die niet zou misstaan in een attractiepark. Zelfs de meeuwen wagen zich niet in de lucht en op het water. Vanaf de rotsen kijken ze toe, hoe wij kletsnat terug proberen te varen naar ons vertrekpunt.
De tegenwind zorgt ervoor dat het niet vlot gaat, maar uiteindelijk halen we de haven. Waar de tewaterlating relatief snel ging, blijkt het op het droge krijgen van de boot nog een hele uitdaging. Door de sterke stroming en de wind, lijkt het te mislukken. Met wat hulp van de auto en de lokale bevolking, krijgen we de boot op de aanhanger en rijden we terug naar huis.
