Vandaag, 24 februari, is het precies 100 jaar geleden dat in Estland de volledige onafhankelijkheid werd uitgeroepen. Hoewel er in de jaren erna nog vele gevechten en bezettingen, door zowel de Duitsers als de Sovjets plaatsvonden, geldt deze datum nog steeds als mijlpaal. De heroverwinning van de onafhankelijkheid vond plaats op 20 augustus 1991, dit jaar nog maar 17 jaar geleden.
Tegenwoordig leest men nog maar weinig over Estland. De meest recente onafhankelijkheidsstrijd verliep namelijk vreedzamer dan het verplaatsen van het beeld van de bronzen soldaat in 2007. Daarnaast voldoet het land keurig aan de Europese regels met betrekking tot de staatsschuld, kon het land eenvoudig toetreden tot de euro en is de NAVO-bijdrage conform afspraak.
Verder kennen we Estland van de digitale revolutie. Men spreekt niet voor niets over E-stonia. Waar wij in Nederland al jaren tobben met een digitaal patiëntendossier en DigiD, laat Estland zien dat voor onze digitale problemen, al jarenlang een oplossing is. Het land kent immers een digitale infrastructuur die enigszins jaloersmakend is.
Ook de fysieke infrastructuur haalt nauwelijks het nieuws in het westen. Echter is Tallinn, in ieder geval tot de gemeenteraadsverkiezingen van dit jaar, de enige stad waar gratis openbaar vervoer aan de inwoners geboden wordt, zonder dat daarvoor bijdragen geleverd worden door het bedrijfsleven.
Maar wat weet men wel over Estland? De meeste reacties zijn vaak de grootste vooroordelen. Het is er koud, vast heel erg Russisch en niet geschikt voor toeristen. Op het eerste na, en dan alleen in strenge winters, is daar niets van waar. In het kader van 100 jaar Estland, een aantal blogs met hoogte- en dieptepunten uit de Estse geschiedenis.
