De vakantie vindt dit jaar in Estland plaats. Twee jaar later dan gepland en ook op een andere wijze dan gepland. Niet met de auto, maar met het vliegtuig. Om prijsstijgingen voor te zijn, boeken we onze vliegreis al in januari van 2022. Volgens de plattegrond op de website van de luchtvaartmaatschappij kunnen we nagenoeg elke stoel kiezen, enkel de zetels in de cockpit is niet te selecteren.
Ruim een maand later is elke vorm van stabiliteit in de regio compleet verdwenen. Op de dag dat Estland de onafhankelijkheid viert, besluit Rusland Oekraïne binnen te vallen. De Estse president maant de bevolking tot kalmte, maar de toon is gezet. Het gaat een bijzondere vakantie worden, zo blijkt. Russen komen Estland niet meer in, visa worden niet meer verstrekt. Daarnaast is de regering begonnen met het plaatsen van borden die schuilkelders aanduiden, of de weg ernaartoe wijzen.
Ondertussen zijn we volop bezig met de voorbereidingen. Omdat we onze eigen auto niet meenemen, zijn we genoodzaakt er een te huren. Hiervoor is helaas een creditcard nodig, welke we via onze bank aanvragen. Ergens leek mij dat wel handig, maar wie bankiert bij ABN AMRO weet dat dit niet altijd de juiste keuze is. Aanvragen die bij deze bank binnenkomen, worden doorgesluisd naar hun dochteronderneming, ICS. Terwijl zowel ABN AMRO als ICS aangeven binnen een bepaalde termijn te zullen beslissen of je een creditcard krijgt, gaat het achter de schermen behoorlijk mis.
Na lang doorvragen blijkt dat men ruim een maand achterloopt bij de beoordelingen van de aanvragen. Saillant detail is dat ABN AMRO hier niet van op de hoogte is. Ook andere bedrijven die creditcards aanbieden via ICS, zoals de ANWB, weten hier niks van af. Klantenservicepersoneel is er inmiddels op getraind om de voorwaarden op te lezen waarin staat dat ze flink van die termijn mogen afwijken. Een andere medewerker trekt zelfs de vergelijking met Schiphol, waar het ook al een tijd een chaos is.
Een chaos waar we hopelijk weinig van mee zullen krijgen. Een paar weken voor onze vlucht meldt Schiphol dat ze de problemen zullen gaan oplossen. Een paar dagen later volgt de oplossing; luchtvaartmaatschappijen moeten vluchten schrappen. Ondertussen zijn de situaties op de luchthaven, die ooit de trots van Nederland was, erbarmelijk voor bezoeker als onderbetaalde werknemer. Naast de geschrapte vluchten, kiezen veel mensen eieren voor hun geld, en annuleren zelf maar hun vlucht.
Het is wonderbaarlijk om te zien dat tal van politieke partijen, milieuorganisaties, en demonstrerende omwonenden al jaren zonder resultaat mensen proberen te bewegen om minder te vliegen, terwijl de directeur van Schiphol al varend op een fluisterbootje in één klap deze doelstellingen weet te behalen.
Onze luchtvaartmaatschappij heeft in ieder geval laten weten dat ze niet van plan zijn om onze vlucht te annuleren. Al weet je het op Schiphol maar nooit…